Του ξανάρθαν ένα ένα χρόνια δοξασμένα του προέδρου της Ενωσης Κεντρώων και κέρδισε κοινό και κριτικούς με γυροβολιές
Στο Πάπαρι Μαντινείας έγιναν και φέτος εορταστικές εκδηλώσεις για να υπομνησθεί η συμμετοχή του χωριού στην Εθνεγερσία του 1821. Κάθε χρόνο, σ’ αυτό τον τόπο τιμάται το γεγονός της συγκρότησης του πρώτου επίσημου στρατοπέδου των Ελλήνων από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και από καιρού εις καιρόν περνούν καμιά βόλτα από εκεί πολιτικοί της ημεδαπής σκηνής, προσπαθώντας να εμπεδώσουν στους πολίτες την εντύπωση ότι ενδιαφέρονται περί των εθνικών ζητημάτων και της ένδοξης Ιστορίας μας. Το πόσο… φλέγονται για το έθνος μας το έχουν δείξει ο Ομπάμα, ο Ερντογάν, ο Τόμσεν, ο Στρος Καν, η μαντάμ Μέρκελ και ο χερ Σόιμπλε, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα, που κοστίζει 340 δισ. ευρώ και μια εθνική κυριαρχία. Τα χρήματα δεν τα έχομεν και η κυριαρχία αγνοείται εδώ και τουλάχιστον έξι έτη (το μεγαλύτερο μέρος της, τουλάχιστον). Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι είναι ευτύχημα που δεν υπήρχε τηλεόραση το 1821. Επίσης είναι θετικό που δεν είχε προλάβει να γεννηθεί ο Βασίλης Λεβέντης.
Αρκουδέηδες
Αν είχαν προκύψει αμφότερα τα προαναφερθέντα (και τιβί και Βασίλης Λεβέντης ωρυόμενος), οι πιο χαβαλέδες από τους οπλαρχηγούς, αντί να σηκώσουν τις χαντζάρες τους εναντίον των Τούρκων, ίσως να έβλεπαν μετά μανίας Κανάλι 67.
Μπορεί να κάθονταν με τις ώρες παρακολουθώντας τον Βασίλη Λεβέντη να στέλνει τις κατάρες του στους «αρκουδέηδες» της Υψηλής Πύλης, στη «μούργα» των βεζύρηδων και στα «καθιζήματα» των πασάδων και των σπαχήδων. Θα έριχνε μύδρους εναντίον των «αλητηρίων λεχριτών», των «εγκαθέτων τρωκτικών» του σουλτάνου και θα συνομιλούσε με ραγιάδες που θα τον έπαιρναν στον μεζέ. Ισως με αυτό το υπερθέαμα οι ήρωες της Επαναστάσεως να μην ξεκολλούσαν από τους καναπέδες – άσε που στο ζάπινγκ σίγουρα θα πετύχαιναν και κάναν τηλεπωλητή βιβλίων, που θα υποσχόταν σωτηρία από το Μόσκοβο ή από την ομάδα Εψιλον, τον Σείριο και τα ούφατα. Μπορεί να έλειψε στους ήρωές μας το τηλεοπτικό χαχανητό, αλλά ακόμα κι έτσι μπόρεσαν και ελευθέρωσαν την πατρίδα.
Παναγιώτης Λιάκος