Υπάρχουν δύο Ελλάδες. Η κανονική και το μπαχαλιστάν. Κάποτε πρέπει να καταλήξουμε ποια εκ των δύο θέλουμε.
Στην φωτογραφία*, η οποία ελήφθη προχθές, βλέπουμε ένα σημαδιακό, συμβολικό και σημαντικό στιγμιότυπο της καθημερινότητας μιας ξεκούρδιστης πρωτεύουσας. Νεανίας τις, εις εκ των μυριάδων που επιδίδονται σε σύγχρονη αλλά βραδεία αρματοδρομία (λόγω μποτιλιαρίσματος) με τη μοτοσικλέτα του στην οδό Καλλιρρόης φέρει την πινακίδα εκεί που αρμόζει – όταν το κράτος έχει ούτως και ουχί αλλέως: στην πλάτη! Εχει αρματωθεί το σακίδιό του, κι από πάνω η πινακίδα με τον αριθμό κυκλοφορίας, τον οποίο ίσως την επόμενη φορά τον κρεμάσει σαν μενταγιόν για να ταιριάζει και με τη ραπ αισθητική του Λος Αντζελες και της Νέας Υόρκης. Φυσικά, δεν πρέπει να μηδενίζουμε την τεράστια προσπάθεια που έχουν κάνει όλες οι εκσυγχρονιστικές ιγκουάνες την παρελθούσα 20ετία (καλή ώρα ο Κώστας Σημίτης). Ο νέος έχει μηχανή παρά το γεγονός ότι η πασοκάρα έχει φάει άπειρα φράγκα και μας έχει χρεώσει άλλα τόσα. Κανονικά θα έπρεπε να έχει την πινακίδα στην πλάτη και να είναι πεζός!
Τραγέλαφος
Ομως η πασοκάρα έφαγε τον άμπακο, αλλά άφησε κι ένα χαρτζιλίκι για να πάρουμε μηχανή. Επίσης, το γεγονός ότι υπάρχει αναβάτης δείχνει πολλά! Δεν έχουν φύγει ακόμα όλοι οι νέοι και σχετικά νέοι πολίτες από τη χώρα. Μια μερίδα αποφασισμένων για όλα παραμένει εδώ και, μπορεί να μη βγάζει χρήματα, αλλά τουλάχιστον ευφραίνεται η καρδιά τους με το άφθονο γέλιο που παράγει (ακουσίως) η τραγελαφική προσπάθεια των πολιτικών δυνάμεων να μας «βγάλουν» από την κρίση, επιστρατεύοντας ακριβώς τις ίδιες μεθόδους με τις οποίες μας έβαλαν σε αυτήν!
Επιπλέον, δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι η πινακίδα δεν έχει τοποθετηθεί στο ιδανικότερο των σημείων, αλλά είναι ορατή! Ο αναβάτης αισθάνεται την ανεξήγητη ανάγκη να την επιδεικνύει και όχι να κυκλοφορεί νταηλίδικα άνευ αυτής. Κι αυτό αποτελεί μια σπουδαία ένδειξη προόδου.
*Από την επίμαχη πινακίδα έχουν σβηστεί ένας αριθμός κι ένα γράμμα, για ευνόητους λόγους.
Παναγιώτης Λιάκος
Μ.Η.Τ. 232120