Τι είναι ο Καίσαρας και τι το ζουμί του, φίλη αναγνώστρια και φίλε αναγνώστα. Μπορεί η εδώ κατάσταση να μη σου γεμίζει το μάτι, αλλά σίγουρα σου αδειάζουν οι τσέπες από τους φοροεισπράκτορες και τους πραιτοριανούς και αι ειδοί του Μαρτίου πλησιάζουν. Αι ειδοί του Μαρτίου δεν είναι τίποτε άλλο παρά το μέσον του μηνός, δηλαδή η 15η. Το 44 π.Χ. στα μισά του Μάρτη στρίμωξαν σε μια γωνιά τον Καίσαρα τον φουκαρά και τον φάγανε λάχανο. Η τελευταία του φράση ήταν στα ελληνικά: «Και συ, τέκνον Βρούτε;» Δεν το περίμενε να τον κερνάει σπαθιές το καμάρι του, το πουλέν του (ίσως και ο νόθος γιος του). Κι όμως, θα έπρεπε να φυλάγεται. Ενα μέντιουμ της εποχής, ο οιωνοσκόπος Σπουρίννας, λίγες ημέρες πριν από το μοιραίον περιστατικό, τον είχε προειδοποιήσει: Να φυλάγεται από τας ειδούς του Μαρτίου. Να προσέχει στα μισά του Μάρτη να μην αποδειχθεί γδάρτης για εκείνον τούτος ο μήνας.
Στο σφυρί
Ο Καίσαρας δεν πολυέδωσε σημασία. Εν τω μεταξύ έλαβε κι άλλες προειδοποιήσεις να λουφάξει στις 15 Μαρτίου, αλλά εκείνος τον χαβά του. Ετσι συμβαίνει πάντοτε με όλους όσοι τρώγονται να κάνουν τη στραβή. Μπορεί να τους αποτρέπει ο περίγυρός τους, γνωστοί, άγνωστοι, περαστικοί, τουρίστες, ακόμα και τα αδέσποτα στον δρόμο. Ομως εκείνοι δεν μπορούν να κάνουν πίσω και γκαζώνουν ολοταχώς προς τον γκρεμό. Ετσι κι εδώ, οι συγκλητικοί και οι πραίτορες έχουν βαλθεί να μιμηθούν (με ιλαροτραγικό τρόπο) τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Εχουν προγραμματίσει πλειστηριασμό ακινήτου για τις 16 Μαρτίου. Ενα αγροτεμάχιο θα βγει στο σφυρί για οφειλές προς τη λατρεμένη Εφορία.
Είναι το κλίμα θεόστραβο, η ναυς μπάζει από παντού και οι καπεταναίοι της αποικιακής μαούνας νιώθουν τόσο σίγουροι και ασφαλείς, ώστε δίνουν το ελεύθερο στην Εφορία να αρχίσει τους πλειστηριασμούς. Καίσαρες μπορεί να μην έχουμε, αλλά από υποψήφιους Βρούτους θα αποκτήσουμε περίσσευμα αν συνεχίσουν έτσι τα πράγματα.
Παναγιώτης Λιάκος