Πιστωτές, ιδού το κράτος σας!

Για φρου φρου κι αρώματα λεφτά υπάρχουν. Για τη διάσωση κι ανάδειξη της αρχαίας κληρονομιάς μας, όχι  

Από τον
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟ

Στις φωτογραφίες βλέπουμε την τιμή, τον σεβασμό και την αξιοποίηση που αποδίδει και προσφέρει το ελληνόφωνο κράτος στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και στα σημαντικότερα μνημεία του. Το δημόσιον έργον του νεογραικυλιστάν ήτο δύο ξύλινα παραπήγματα. Γκισέ της συμφοράς. Αυτοί οι καραγκιόζ μπερντέδες, σαπισμένοι, βρόμικοι, τρύπιοι και παρατημένοι, βρίσκονται στη μεγαλύτερη σε έκταση οχυρωμένη μυκηναϊκή ακρόπολη της Ελλάδας, που βρίσκεται στο Γλα της Κωπαΐδας. Τα είχε βάλει κάποτε το υπουργείο (μη γελάσετε με τη λέξη που ακολουθεί) Πολιτισμού για να κόβει εισιτήρια. Φυσικά οι ανασκαφές στην περιοχή δεν έχουν επ’ ουδενί ολοκληρωθεί. Δηλαδή, έβαλε πρώτα το κάρο, έπειτα το άλογο, έφαγαν το άλογο οι συνήθεις απατεώνες και ξέμεινε το κάρο να σαπίζει. Η ακρόπολις στο Γλα της Κωπαΐδας, που έχει επτά φορές την έκταση των Μυκηνών, με την ιστορία της, τα τεχνολογικά μυστικά της κατασκευής της, τις χρήσεις και τον πλούτο της, θα έλαμπε αν μπορούσε να τηλεμεταφερθεί σε άλλη χώρα!

Βέβηλοι

Αν μεταφέραμε αυτήν την πανάρχαια ακρόπολη σ’ ένα κράτος που δεν στρέφεται εναντίον του έθνους που το συντηρεί και δεν είναι βέβηλο, θα μπορούσε να αποτελεί παγκόσμιο πόλο έλξης πολιτισμένων ανθρώπων. Εδώ, όπως είναι «φυσικό» και αναμενόμενο, έχει αφεθεί στην τύχη της, στο έλεος των φυσικών φαινομένων και στη διάθεση των αρχαιοκαπήλων. Οποιος θέλει πάει όση ώρα επιθυμεί, παίρνει ό,τι θέλει και λογαριασμό δεν δίνει. Στην ιστοσελίδα του υπουργείου (μη χαχανίσετε με τη λέξη που ακολουθεί) Πολιτισμού διαβάζουμε για το μνημείο: «Η ακρόπολη στο Γλα της Κωπαΐδας, η μεγαλύτερη σε έκταση οχυρωμένη μυκηναϊκή ακρόπολη της Ελλάδος που έχει διατηρηθεί, περιβάλλεται από ισχυρό κυκλικό τείχος, κατασκευασμένο με κυκλώπεια τεχνοτροπία. Κατασκευάστηκε ενιαία και ουδέποτε συμπληρώθηκε ή τροποποιήθηκε. […] Πιστεύεται πως η οχύρωση αυτή ήταν συλλογικό έργο πολλών γειτονικών πόλεων της Κωπαΐδας, που η παράδοση την αποδίδει στους Μινύες του Ορχομενού».

Πολλές ευχαριστίες για την ενημέρωση και την παροχή πολλών πληροφοριών για το θέμα στον εξαιρετικό φίλο, αρχαιολόγο συγγραφέα Ευάγγελο Μπεξή.