Προσεχώς αντίσταση

Οπως ευφυώς γράφτηκε στο διαδίκτυο, δεν είναι «πρώτη φορά Αριστερά» αλλά «πέμπτη φορά ΠΑΣΟΚ»

Στο ημέτερο τσίρκο της πολιτικής πανίδας οι αιλουροειδείς υποσχέσεις πηδούν θαρραλέα μέσα στους φλεγόμενους κύκλους της πραγματικότητας, αλλά, φευ, γίνονται φλαμπέ. Οι ψηφοθήρες λεκτικοί ακροβάτες βουτούν από τα απάτητα ύψη του χρέους και συντρίβονται στο γερμανικό δάπεδο, που έχει ένα τόσο δα χαλάκι με τη μουτσούνα της Μέρκελ και το λογότυπο του ευρώ. Στους προεκλογικούς Λεωνίδες, Καραϊσκάκηδες, Τσε Γκεβάρες και τα γερακομάτικα Λενινόπουλα μετεκλογικά τους λες «Σόιμπλε!» και βαράνε δέκα προσοχές. Μία για τον Βόλφγκανγκ και άλλες εννέα για τα Μνημόνια, που είναι έτοιμοι να υπογράψουν. Αυτό θα έπρεπε να το είχαμε συνηθίσει ως τώρα αλλά, φαίνεται, είμεθα ανεπίδεκτοι μαθήσεως και θα κάνουμε επαναλήψεις στο «ξήλωμα» των τσεπών μας μέχρι να αποστηθίσουμε και την τελευταία κλίμακα ΦΠΑ. Ωστόσο, επειδή η φτώχεια θέλει καλοπέραση, ας ευφρανθούμε με την ευωδία που ανέδιδαν οι πολιτικές αποφάσεις των ανυπότακτων της «πρώτη-φορά-Αριστερά» κυβερνήσεως. Θα διαλέξουμε, έτσι στην τύχη, μερικές νόστιμες ατάκες από το κείμενο που τιτλοφορείται «Πολιτική Απόφαση Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ (18-19 Οκτωβρίου 2014)». Εκεί οι σύντροφοι είχαν κέφια. Εβλεπαν, γαρ, την εξουσία να τους έρχεται με φόρα, τρέλα και κορδέλα!

Η κασέτα

«Καταργούμε το Μνημόνιο, τους νόμους της λιτότητας και της καταστροφής και επαναδιαπραγματευόμαστε τη δανειακή σύμβαση. […] Θα ακυρώσουμε το Μνημόνιο και τους εφαρμοστικούς νόμους. Θα επαναδιαπραγματευθούμε τη δανειακή σύμβαση και το δημόσιο χρέος με στόχο τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους και ρήτρα ανάπτυξης όπως στη Γερμανία. […] Συμφωνήσαμε σε ένα πρόγραμμα με 4 πυλώνες. Αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Δωρεάν ρεύμα σε 300.000 νοικοκυριά κάτω από το όριο της φτώχειας. Πρόγραμμα εξασφάλισης στέγης. Αποκατάσταση του δώρου Χριστουγέννων, ως 13η σύνταξη, σε 1.262.920 συνταξιούχους που λαμβάνουν σύνταξη έως 700 ευρώ».

Μόνο θάλασσα στην Καρδίτσα δεν είχαν τάξει οι φίλτατοι του ΣΥΡΙΖΑ. Στο τέλος, ακολουθήθηκε η πεπατημένη της Μεταπολιτεύσεως, η οποία έχει έναν βασικό κανόνα: Ο Ελλην τού σήμερον είναι πλουσιότερος από τον αυριανό Ελληνα και αληθινός κροίσος συγκρινόμενος με τη μεθαυριανή εκδοχή του εαυτού του. Αν μπορούσαμε να ζήσουμε αντίστροφα, σαν κασέτα που γυρνάει προς τα πίσω, όλα θα ήταν καλύτερα. Και τι κάνουν οι ατίθασοι αριστεροί; Μήπως αντίσταση στους Γερμανούς; Οχι δα. Προτίμησαν ως αντίπαλο το ιερό λείψανο της αγίας Βαρβάρας…

Παναγιώτης Λιάκος