«ΟΣΟΙ επιθυμούν να θέσουν θέμα ηγεσίας να το κάνουν σήμερα» είπε την Πέμπτη στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. ο πρόεδρος Αντώνης! Πιστεύοντας εντελώς εσφαλμένα ότι η πατρίδα τού οφείλει να είναι ισόβιος αρχηγός στο κόμμα που ίδρυσε ο Εθνάρχης! Καλά…
ΠΙΣΤΕΥΩ ότι ελάχιστοι στην (πρώην μεγάλη) κεντροδεξιά παράταξη έχουν καταλάβει τι ακριβώς τους συνέβη στις 25 Ιανουαρίου! Οπου η απηυδισμένη κοινωνία τούς είπε: «Ας καταστραφούμε, αρκεί εσείς να φύγετε». Γι’ αυτό συνεχίζει να έχει τέτοια αποδοχή ο Τσίπρας ενώ ακροβατεί από την πρώτη μέρα στο χείλος της αβύσσου.
Η ΕΛΛΑΔΑ όμως δεν μπορεί να πάει πουθενά χωρίς σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση! Φρονώ ότι ο Σαμαράς (για όσο καιρό κρατήσει την καρέκλα του) πρέπει να σταματήσει τα μοιρολόγια κλεισμένος στο γραφείο του! Και να σηκώσει το τηλέφωνο για να πει σε κανέναν φίλο του στην Ευρώπη ότι η Ελλάδα δεν… μασάει και ότι είναι μια γροθιά στα δύσκολα! Το… αντέχει;
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Βουλγαράκης (του πρώην υπουργού της Ν.Δ. βεβαίως βεβαίως) υπηρετεί τη θητεία του στην Ψέριμο! Ο γιος του υφυπουργού Αμυνας Κώστα Ησυχου σε φυλάκιο στη Μεγίστη (στο ακριτικό Καστελόριζο)! Κάτι άλλαξε στον Στρατό ή είναι η… ιδέα μου; Παλαιότερα τα βλαστάρια των πρωτοκλασάτων δεν έβαζαν καν αρβύλα.
ΘΥΜΑΜΑΙ, όταν παρουσιάστηκα στο 6ο Σύνταγμα Πεζικού (πριν από κάτι αιώνες στην Κόρινθο), ο ανιψιός κάποιου ισχυρού κυκλοφορούσε με πολιτικά και τα χέρια στις τσέπες για ένα δεκαπενθήμερο – ατσαλάκωτος μες στο κοστούμι του! Προφανώς δεν κοιμόταν μέσα, θα τον έφερνε το πρωί στην πύλη η… λιμουζίνα. Μετά εξαφανίστηκε!
ΔΕΝ ΘΑ ξεχάσω ένα φιλαράκι μου που κατοικοέδρευε στο κάτω κρεβάτι και είχε πήξει (κυριολεκτικά) στις αγγαρείες και στις υπηρεσίες! Λες και υπήρχε άνωθεν εντολή για να υποφέρει! Κόπηκε από έφεδρος ανθυπολοχαγός και η πρώτη μετάθεσή του (ως τυφεκιοφόρος) ήταν για την Καβύλη, κάπου στον Εβρο.
ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ που μας πήγαιναν με… κλοτσιές στα ΡΕΟ αξιολύπητους για το τρένο προς τις μονάδες μας, μου εκμυστηρεύθηκε (έτοιμος να βάλει τα κλάματα) ότι ο πατέρας του ήταν αντιστράτηγος, διοικητής της 1ης Στρατιάς στη Λάρισα. Φανταστείτε…
ΔΕΝ ΘΑ ξεχάσω τον λοχία, τον ηθοποιό Θόδωρο Κατσαφάδο (που έκανε τον δήμαρχο στο «Νησί»), πιτσιρίκο, με το τζόκεϊ εντελώς κατεβασμένο μέχρι τα μάτια, να φωνάζει στις πρωινές αναφορές (μες στην υγρασία και τη μαυρίλα) στις 5.30 τα χαράματα! Και έναν φοβερό μπασίστα (δεν μου έρχεται το όνομά του) του Χατζή που παραμιλούσε στον ύπνο του.
ΤΟΝ ΘΕΟΜΟΥΡΛΟ (από τότε) Νίκο Καρβέλα και τον σπουδαίο Θωμά Μπακαλάκο (που έγραψε πολύ μεγάλα τραγούδια και με τον Παπακωνσταντίνου). Επίσης, τον Ζήση Κατσαμπάνη, έναν ντράμερ που λάτρευε η Βίκυ Μοσχολιού! Φυλάγαμε μαζί διπλή σκοπιά για να κάνουμε παρέα ο ένας στον άλλο επί τετράωρο (που δεν περνούσε με τίποτα).
ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ τι γινόταν τα βράδια στο ΚΨΜ προτού χτυπήσει σιωπητήριο! Οπου πηγαίναμε κι εμείς, οι εν χρω κεκαρμένες «ψαρούκλες» (με τον Αντώνη, που έχει την απίθανη ταβέρνα Καλωσόρισμα στη Νέα Κηφισιά) και μέναμε με το… στόμα ανοιχτό ενώπιον της ορχήστρας, που έπαιζε όλα τα καψουροτράγουδα της εποχής και γινόταν το «έλα να δεις». Αυτά…
Χ.