Ξεχνάτε την Αγγλία

Κύριε πρόεδρε της Τουρκίας,

Οταν, προ ολίγων μόλις ημερών, ακούσατε ότι στην τελευταία μεγάλη συνάντηση των ηγετών των χωρών της Ε.Ε. ο Γάλλος ομόλογός σας Εμανουέλ Μακρόν είπε στον Ελληνα πρωθυπουργό Α. Τσίπρα «αν θες να στείλω γαλλικές φρεγάτες να προστατέψουν τις γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κύπρου, πες το μου και θα το κάνω αμέσως!» τα… πήρατε στο κρανίο! Εξαλλος αρχίσατε να ωρύεσθε: «Πού το βρήκε αυτό ο άπειρος νεοσσός της πολιτικής Γάλλος; Τι θράσος είναι αυτό; Μπορεί να έχει καμιά σχέση η Γαλλία με την Ανατολική Μεσόγειο;» 

Στο πλαίσιο του φοβικού σαβουάρ βιβρ με το οποίο συνήθως η ελληνική ηγεσία αντιδρά σε τέτοιες -και παρόμοιες- δηλώσεις και παρεμβάσεις σας (οπότε την κύρια απαντητική θέση λαμβάνει η αιδήμων σιγή), δεν ακούστηκε η παραμικρή αντίδραση από πλευράς Ελλάδος. Ε, λοιπόν, εδώ είναι ο ρόλος κάποιων σχολιαστών από τις στήλες του Τύπου: να προσπαθούν να καλύπτουν κενά τέτοιων, απολύτως αδικαιολόγητων φοβικών συνδρόμων…. Διότι υπάρχει απάντηση, κ. πρόεδρε. Και είναι καταλυτική: Σας ερωτώ εάν είχε, τηρουμένων των αναλογιών, καμιά θέση η… Αγγλία στην Ανατολική Μεσόγειο. 

Αν δεν κάνω όμως λάθος, το έτος 1878 εσείς οι Τούρκοι, που πάντοτε νομίζετε ότι ο ντουνιάς σάς προσκυνά, πουλήσατε την Κύπρο στους Εγγλέζους και, ταυτόχρονα, παραιτηθήκατε πάσης αξιώσεώς σας πάνω στο νησί…. Για να σας επανεισάγει και πάλι η Αγγλία (!) ως «εγγυητικό» μοχλό επί της νήσου περίπου 100 χρόνια αργότερα. Και ενώ υποτίθεται ότι την είχε από εσάς αγοράσει αμετακλήτως! Πρόκειται, φυσικά, για κλασικό δείγμα αριστουργηματικής γεωπολιτικής συνέπειας (ομιλώ κάπως ευπρεπώς…), πρώτον, δικής σας, δεύτερον, της σοφής (σημερινής και παντοτινής) Αγγλίας, που διατηρεί ιδιοκτησιακά δικαιώματα ως και στα Φόκλαντ, στο… Νότιο Ημισφαίριο, στην παραλία της Αργεντινής! Τι σας πειράζει, λοιπόν, που ένας άλλος ηγέτης, μεγάλης μάλιστα δυτικής χώρας, προβληματίζεται επί βάσεως γεωπολιτικής για την Ανατολική Μεσόγειο, τηρώντας ηπιότερες αναλογίες; 

Και επειδή, πολύπειρε κ. πρόεδρε, στην πολιτική δεν υπάρχουν μόνον τα στεγνά και στυγνά «συμφέροντα» -όσο και αν πάνω σε αυτά εδράζονται ως επί το πλείστον η στρατηγική και η τακτική όλων των ηγετών- αλλά υπάρχουν και κάποιες αιώνιες αξίες ήθους και πολιτισμού, επιτρέψτε μου σήμερα να σάς θυμίσω τι ακριβώς έγραφε στις 13 Μαρτίου του 1897, έναν χρόνο προ του θανάτου του, ένας μεγάλος Αγγλος πολιτικός, που εχρημάτισε τέσσερις φορές πρωθυπουργός της Αγγλίας: Ο Ουίλιαμ Γκλάντστοουν λοιπόν (εμείς εδώ, στην Ελλάδα, επειδή υπερηφανευόμαστε και για τα κλασικά γράμματα, εξελληνίσαμε το όνομά του ως «Γλάδστων»…) στέλνοντας μιαν επιστολή προς τον δούκα του Ουεστμίνστερ σημείωνε τα εξής: «Θα νιώσω ικανοποίηση, εάν προ του τέλους της μακράς ζωής μου μπορέσω να δω τον πληθυσμό της ελληνικής νήσου Κύπρου να ενώνεται οργανικά, διά μιας φιλικής διευθετήσεως, με τους αδελφούς του της Κρήτης, των Ιονίων νήσων, του Ελληνικού εν γένει Βασιλείου…» 

Αυτά και μόνον αυτά, κ. πρόεδρε, για σήμερα, πέντε μόνον ημέρες προ των πιο κρίσιμων εθνικών εκλογών των τελευταίων πενήντα χρόνων στη μαρτυρική χώρα μου…

Με τιμή στο αξίωμά σας,
Δημήτρης Σέργιος
δικηγόρος Α.Π. ε.τ., συγγραφέας