Στο τέλος αυτού του κύκλου η Ευρώπη των εθνών είναι όρθια και ακόμη ακτινοβολείΑπό τον
Μανώλη Κοττάκη
Με τις ευρωεκλογές του 2019 ολοκληρώθηκε ο υπερδεκαετής κύκλος της κρίσης που έστειλαν συστημένη στην ήπειρό μας οι Ηνωμένες Πολιτείες, εξάγοντας τα προβλήματά τους. Αξιολογώντας εκ του αποτελέσματος τη συμπεριφορά λαών και κρατών, οφείλω να παραδεχθώ ότι στο τέλος αυτού του κύκλου -δεν ξέρω τι μας περιμένει αύριο- έχω ένα ωραίο συναίσθημα: η πίστη μου στην Ευρώπη αυξήθηκε. Μεγάλωσε στα μάτια μου η Ενωσή μας. Δεν της το είχα. Αν και γνωρίζω από πρώτο χέρι πως σε ορισμένες στροφές της Ιστορίας αδίκησε το έθνος μας, Ελλαδίτες και Κυπρίους, αδίκησε και άλλα έθνη, Πορτογάλους και Ιρλανδούς, εντούτοις στο τέλος της ημέρας η Ευρώπη άντεξε την πρωτοφανή επίθεση που δέχθηκε. Και με την κοινοτική μέθοδο των συμβιβασμών, της υπομονής, της μεθοδικότητας εξουδετέρωσε σειρά σημαντικών κινδύνων οι οποίοι απείλησαν την ενότητά της και τώρα αντιμετωπίζει σχετικώς ήρεμη την πρόκληση της μεταρρύθμισής της.
• Η Ευρώπη μεγάλωσε στα μάτια μου διότι άντεξε στην άγρια επίθεση κερδοσκοπικών συμφερόντων, που πλήρωναν όσο όσο για τη διάλυσή της και για την αποδυνάμωση του κοινού μας νομίσματος, του ευρώ. Οι τσαρλατάνοι του χάους ηττήθηκαν σε αυτόν τον γύρο. Στην κορύφωση της κρίσης αναρτήθηκε στο διαδίκτυο σε ξένη ιστοσελίδα η πληροφορία πως η αμοιβή ομάδας τεχνοκρατών και άλλων για τη διάλυση της ευρωζώνης και του ισχυρού νομίσματός της ήταν το 1% του ΑΕΠ μεσογειακής χώρας, ήτοι, σύμφωνα με το δημοσίευμα, 1,8 δισ. ευρώ. Οι Βρυξέλλες εντόπισαν, ως φαίνεται, γρήγορα τους δράστες και τους εξουδετέρωσαν σε πρώτη φάση. Αλλά η δράση συγκεκριμένων κέντρων στη Βρετανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, η οποία υιοθέτησε προσφάτως το παράλληλο σύστημα πληρωμών τύπου bitcoin που δημιούργησαν συγκεκριμένοι τεχνοκράτες, γνωστοί σε εμάς, δεν επιτρέπει τον εφησυχασμό. Θα ξαναπροσπαθήσουν στο μέλλον.
• Η Ευρώπη μεγάλωσε στα μάτια μου διότι αντιμετώπισε με ψυχραιμία τόσο τον αριστερό όσο και τον ακροδεξιό λαϊκισμό. Τον αριστερό, στην πρώτη φάση του κύματος. Επιτάχυνε την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία για να τον εξευτελίσει, να τον υποτάξει, να τον ενσωματώσει και εν τέλει να πετύχει τον στρατηγικό στόχο της: να εξουδετερώσει τους Ποδέμος στην Ισπανία, γιατί αυτοί ήταν όντως ο αληθινός κίνδυνος, αν κέρδιζαν την εξουσία στην τέταρτη οικονομία της ηπείρου. Τα αποτελέσματα των πρόσφατων ευρωεκλογών, μολονότι ανησυχητικά για το εύρος επιρροής της Ακροδεξιάς, έδειξαν πως στο τέλος του κύκλου αυτής της κρίσης τα άκρα τρέφονται πολιτικά κυρίως από το Μεταναστευτικό και δευτερευόντως από την οικονομία. Η χθεσινή πληροφορία ότι το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών στο Βερολίνο άρχισε διάλογο για συνεργασία με την Εναλλακτική για την Γερμανία δείχνει πως οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Αρχίζει και η ενσωμάτωση των άκρων.
• Η Ευρώπη μεγάλωσε στα μάτια μου γιατί επέδειξε ηγεσία. Διαμαρτυρόμαστε εμείς οι Ελληνες, και δικαίως, γιατί μας έμειναν αμανάτι εδώ 130.000 πρόσφυγες. Αλλά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η καγκελάριος Μέρκελ, με προσωπικό πολιτικό κόστος, δέχτηκε 1.000.000 πρόσφυγες στο έδαφός της. Οχι λίγο. Μπορεί με το Μεταναστευτικό αργότερα να σκλήρυνε τη στάση της, αλλά στην πρώτη φάση της προσφυγικής κρίσης επέδειξε γενναιότητα.
• Η Ευρώπη μεγάλωσε στα μάτια μου, τέλος, χάρη στη στάση της χώρας μου. Δείξαμε μέσα στο πρόβλημά μας, παρά τις εξάρσεις ενός λαϊκισμού που θα σβήσει οριστικά στις κάλπες του Ιουλίου, πιο Ευρωπαίοι από Ευρωπαίους. Ημασταν αξιοπρεπείς και υπομονετικοί στο πρόβλημά μας. Λόγω της δικής μας προσφυγιάς σεβαστήκαμε τους άλλους λαούς στην προσφυγιά τους. Ξέρουμε το Ισλάμ λόγω Θράκης, δεν το φοβηθήκαμε, το ενσωματώσαμε στις κρατικές δομές (σαρία κ.λπ.) και δεν ζήσαμε τζιχαντισμό, όπως το Παρίσι και οι Βρυξέλλες.
Στο τέλος αυτού του κύκλου, λοιπόν, η Ευρώπη των εθνών είναι όρθια και ακόμη ακτινοβολεί. Με κοινό νόμισμα, κοινό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, κοινό θεσμό για τη σύνθεση και το τραγούδι, αργεί από το να διαλυθεί. Η άνοδος, όμως, των Φιλελευθέρων και των Πρασίνων στις ευρωεκλογές δείχνει ότι υπάρχει δίψα για αλλαγή. Επείγει να μεταρρυθμιστεί. Χωρίς, όμως, τους γνωστούς συμβιβασμούς αυτή τη φορά!
Μ.Η.Τ. 232120