ΕΙΜΑΙ «ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΣ»;

Στηρίζουμε πρωτίστως όχι το κόμμα, αλλά την πατρίδαΑπό τον
Δημήτρη Κ. Σέργιο

Δεν συνηθίζει ο υπογράφων να ευλογεί τα γένια του, αλλά σήμερα αισθάνομαι ότι πρέπει να υπενθυμίσω το άρθρο της στήλης (Τρίτη 14 Μαΐου 2019)… Οπου, παρά όποιες ενστάσεις μου έναντι της όλης πολιτικής φιλοσοφίας και τακτικής της σημερινής ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας, διατύπωσα την πρόταση να ψηφιστεί αυτή -ει δυνατόν «μονοκούκι»!- στις ευρωεκλογές, για έναν και μόνο λόγο: Για να ταπεινωθεί το αηδές γόητρο και να συντριβεί το παντελώς υπερφίαλο στιλ τακτικής ενός σχεδόν ανεπάγγελτου, αφιλοσόφητου, ανιστόρητου νεανία αστ(α)κο-κομμουνιστή Δον Ζουάν, που με ευθύνες ολόκληρου του μεταπολιτευτικού κόσμου της Ελλάδος (ιδίως, όμως, του δεξιού – και επιμένω!) απειλούσε σε debate το 2014 (το μεταδίδω κατά λέξη): «Aπό μένα δεν θα απαλλαγείτε εύκολα…»!

Ηδη, λοιπόν, το μικρό στην έκταση εκείνο άρθρο της 14ης Μαΐου συνέβαλε, όπως άλλωστε το ακούω και από έτερους, όσο λίγα σχολιαστικά κείμενα της προεκλογικής περιόδου, ώστε να αποκτήσουν οι ευρωεκλογές καθαρώς δημοψηφισματικό χαρακτήρα. Και να πάρουν μπρος οι… γερανοί μετακόμισης (πιστεύω, μόνιμης!) του υπερφίαλου νεαρού από το Μαξίμου… Διότι οι πολύτιμες 9,5 μονάδες «αέρα» της Ν.Δ. απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ την παρελθούσα Κυριακή αποδεικνύουν περίτρανα ότι ο λαός μας -και χίλια μπράβο του!- ΔΕΝ είναι ηλίθιος…

Θα προσθέσω, όμως, σήμερα, και κάποια άλλα πράγματα… Καλεσμένος προ εβδομάδων σε τηλεοπτική εκπομπή, άκουσα εμβρόντητος τον αμφιτρύονα να με παρουσιάζει στους τηλεθεατές ως (αν είναι δυνατόν…) «πολιτικώς ανένταχτο διανοούμενο». Δεν αντέδρασα ενώπιον της κάμερας, αλλά στο διάλειμμα μόνο που δεν τσακωθήκαμε! «Οχι μόνο δεν είμαι “ανένταχτος”» του είπα «αλλά έχω φάει σαράντα ολόκληρα χρόνια από τη ζωή μου ως τακτικό μέλος της ΕΚΟ Δικηγόρων της Ν.Δ.! Επιπλέον, ως νεοδημοκράτης συνδικαλιστής στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, στάθηκα στην πορεία μου πιστός φίλος και στενός συνεργάτης τεσσάρων νεοδημοκρατών προέδρων: του Νώντα Ζαφειρόπουλου, του Σωτήρη Πολύδωρα, του Δημήτρη Παξινού και του Γιάννη Αδαμόπουλου… Οποιος έχει φιλότιμο ας το ψάξει» κατέληξα!

Διερωτάται ο αναγνώστης γιατί τα λέω αυτά σήμερα… Απαντώ: Διότι μάθανε κάποιοι να μας λένε «ανένταχτους», επειδή, καίτοι σταθήκαμε φιλότιμα επί πολλά χρόνια ως ενεργοί νεοδημοκράτες, επιμένουμε να στηρίζουμε πρωτίστως όχι το κόμμα, αλλά την πατρίδα! Οχι τους αρχηγούς, αλλά την ιστορία και της αξίες του νέου Ελληνισμού! Οχι τις σκοπιμότητες της ευρω-παγκοσμιοποίησης, που φτάνει να δένει με καραβόσκοινο από τον λαιμό ηγέτες αριστερούς και δεξιούς (ιδίως δε τους… αριστερο-α-δέξιους ποτ πουρί!), αλλά την πολυτιμότερη από χρυσάφι και λίθους πολύτιμους Παιδεία και παράδοση της πολυαγαπημένης μαρτυρικής μας πατρίδας.

Κατάγομαι από τα Ματωμένα Χώματα της Διδώς Σωτηρίου, οι τελευταίοι γηραλέοι αγαπημένοι μου συγγενείς ήδη πλέον αναπαύονται στα ίδια αυτά Ματωμένα Χώματα, οι περιουσίες τους έχουν πια ολοτελώς χαθεί, οι πολιτισμικές και πνευματικές υποθήκες, με τις οποίες έχουν δέσει τη συνείδησή μου οι ήρωες γονείς και συγγενείς μου, είναι ό,τι πολυτιμότερο διαθέτω…