Επενδύσεις είπαμε… όχι αρπαχτές!

Δεν μπορεί να αποτελεί αμοιβαία επωφελή επένδυση μια απευθείας ανάθεση σε γερμανικά συμφέροντα, που τέθηκε ως αδιαπραγμάτευτο μνημονιακό προαπαιτούμενοΜε ρωτούσε τις προάλλες ένας φίλος πώς είναι δυνατόν η Fraport να μην έχει δώσει ακόμη ούτε ένα ευρώ για τα περιφερειακά αεροδρόμια και να διεκδικεί ήδη αποζημιώσεις 70 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο. Και ποιος, κατά τη γνώμη μου, έχει την πολιτική ευθύνη για αυτό το φιάσκο – οι σημερινοί ή οι προηγούμενοι;

Η απάντηση μου ήταν κατηγορηματική: Ασφαλώς και οι δύο! Οι Σαμαροβενιζέλοι, που δέχονταν αδιαμαρτύρητα, ως υποτελείς, ό,τι τους ζητούσαν οι άπληστοι Γερμανοί, και τούτοι εδώ οι… ανυπότακτοι της συμφοράς, που παρίσταναν τους μάγκες και τελικά τα κατάπιαν όλα αμάσητα.

Θυμάμαι έναν από τους «μάγκες» υπουργούς της… πρώτη φορά Αριστεράς, λίγες εβδομάδες αφότου είχε αναλάβει ο Τσίπρας, να μου λέει στο γραφείο του: «Θα καλοπεράσουν με εμάς! Δεν έχουν καταλάβει τι τους έρχεται. Θα πληρώσουν ακριβά για να πάρουν τα αεροδρόμια, αλλιώς θα μείνουν με την όρεξη…»

Τελικά, το τίμημα δεν άλλαξε από αυτό που είχε αρχικά συμφωνηθεί και ο βασικός κορμός των αποικιοκρατικού τύπου διατάξεων της σύμβασης παρέμεινε ο ίδιος, εκτός από δύο αλλαγές μικρότερης σημασίας για τα χρονοδιαγράμματα των υποχρεώσεων της Fraport, που ζήτησε και πέτυχε ο Σπίρτζης.

Βεβαίως, αυτό το πράγμα δεν αποτελεί «επένδυση». Κερδοσκοπική καπηλεία είναι πάνω στην ασφαλή πρόβλεψη ότι τα επόμενα χρόνια θα πολλαπλασιαστούν οι αεροπορικές αφίξεις επισκεπτών, αφού η χώρα έχει ήδη μετατραπεί σε τουριστική αποικία τρίτης διαλογής. Και δεν θα μπορούσε ποτέ να αποτελεί επένδυση μια ουσιαστικά απευθείας ανάθεση σε γερμανικά συμφέροντα, που τέθηκε ως «μνημονιακό προαπαιτούμενο»: «Ή δίνεις τα αεροδρόμια ή σε αφήνουμε ταμειακά ξεκρέμαστο»…
Επί της ουσίας, έχουν περάσει αρκετοί μήνες από τότε που αναγκάστηκε να καταπιεί τις μαγκιές και να υπογράψει μετά βαΐων και κλάδων ο ΣΥΡΙΖΑ τη σύμβαση, αλλά ακόμη δεν έχει αλλάξει τίποτα στα αεροδρόμια. Ο Σπίρτζης έχει δίκιο. Ακόμη και οι τουαλέτες είναι στο ίδιο παλιό χάλι, για να μην πω χειρότερες.

Βρέθηκα δύο φορές μέσα στο κατακαλόκαιρο στο αεροδρόμιο «Μακεδονία». Φουλ στον κόσμο, αυτό που λέμε «πήχτρα». Ούτε καρέκλα για να καθίσεις με καύσωνα, αναιμικά κλιματιστικά, ουρές, βρόμα, πεταμένα χαρτιά, σακούλες και φαγητά στο πάτωμα. Ουδεμία αίσθηση γερμανικής… ευταξίας!

Οι τύποι αυτοί τώρα θέλουν να σταματήσουν και τα απαραίτητα για λόγους ασφαλείας (όπως τουλάχιστον ισχυρίζεται η κυβέρνηση) έργα στον κεντρικό διάδρομο προσγείωσης, λέγοντας ότι όλα είναι μια χαρά. Αρκεί να κάνουν τη δουλειά τους και να… κόβουν μονέδα μετρώντας κεφάλια.

Ισχυρίζονται σήμερα οι Γερμανοί ότι παρέλαβαν τα αεροδρόμια σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι όταν τα… πρωτοεπιθεώρησαν, λες και έμπαινε κάθε μέρα κάποιος να τα σμπαραλιάζει…
Η τριτοκοσμική εικόνα δεν είναι μόνο στη Θεσσαλονίκη. Τα ίδια και χειρότερα μου μεταφέρουν ότι συμβαίνουν στη Ρόδο και σε άλλα περιφερειακά αεροδρόμια.

Η Fraport, από την πλευρά της, που έχει προσλάβει για την επικοινωνιακή στήριξή της αμφιλεγόμενους… ντόπιους απολογητές των «επενδύσεων» (καλύτερα ας μην πούμε ονόματα σε αυτή τη φάση), ισχυρίζεται ότι δεν μπορούσε να κάνει έργα υποδομής εν μέσω της τουριστικής σεζόν, γιατί θα προκαλούσε χάος και βραχυκύκλωμα στη λειτουργία των αεροδρομίων.

Αυτό καλό ακούγεται ως επιχείρημα, αλλά δεν μίλησε κανείς για έργα υποδομής. Δεν είπαμε να αρχίσουν να… σκάβουν τα αεροδρόμια, την ώρα που περνούν τα λεφούσια των τουριστών με τις βαλίτσες! Μερικές δεκάδες κλιματιστικά, όμως, αλλάζουν σε μια νύχτα. Και, επιπλέον, η βελτίωση των συνθηκών καθαριότητας δεν εξαρτάται από τα αν θα επιλέγεται γερμανικό απορρυπαντικό. Από την πρόσληψη επαρκούς προσωπικού εξαρτάται…

Δυστυχώς, φοβούμαι ότι αυτοί δεν είναι επενδυτές που προσβλέπουν σε μια «win – win» επιχειρηματική δραστηριότητα για τη χώρα φιλοξενίας. Αδιστακτοι κερδοσκόποι είναι. Και τη μισή δεκάρα που θα βάλουν θα σπεύσουν να την πάρουν πίσω, ζητώντας αποζημιώσεις για τις σπασμένες καρέκλες, τα φθαρμένα γραφεία και τις ξεχαρβαλωμένες κλειδαριές στις τουαλέτες.

Θα πρέπει σύντομα να το καταλάβει αυτό και η Νέα Δημοκρατία, ο αρχηγός της οποίας στοιχίζεται πίσω από οποιονδήποτε ξένο βλέπει με γραβάτα να υποδύεται τον «επενδυτή». Αν συνεχίσουμε έτσι, σύντομα ο όρος «ξένες επενδύσεις» θα γίνει εξίσου απωθητικός με την «ανάπτυξη» που έταζε σε κάθε αποστροφή του λόγου του ο Σαμαράς…

Γιώργος Χαρβαλιάς