Μου μεταφέρουν ότι αυτές τις μέρες ο Αλέξης Τσίπρας είναι…happy. Εφτασε να εξομολογηθεί σε στενούς συνεργάτες του ότι μετά τη συμφωνία της Μάλτας αισθάνεται απολύτως βέβαιος ότι θα κυβερνήσει ακόμη δύο χρόνια και θα μπορεί, στο τέλος της τετραετίας, να διεκδικήσει εκ νέου με αξιώσεις την εξουσία.
Δεν ξέρω τι σκέφτεστε και αν φταίνε οι κορδέλες των εγκαινίων, αλλά, εφόσον αυτό ισχύει, εμένα μου φαίνεται εντελώς «κουλό». Τουλάχιστον για να πιστέψω ότι το πιστεύει…
Αν το λέει απλά για να περνάει η ώρα ώστε να πάμε αμέριμνοι στη σούβλα με τα κοκορέτσια και από Τρίτη του Πάσχα έχει ο… Θεός, να το ακούσω. Κοιμίζει κι αυτός τους δικούς του, όπως κοίμισαν οι ξένοι τον Τσακαλώτο που νόμισε ότι θα έρθουν οι θεσμοί στην Αθήνα μεγαλοβδομαδιάτικα να ακούσουν τους… Χαιρετισμούς.
Δικαίως, βέβαια, θα αναρωτηθείτε: Τι νόημα έχει να παραμυθιάζει (και) τους δικούς του ο πρωθυπουργός; Θα σας απαντήσω λοιπόν ότι έτσι συμβαίνει πάντα στις αυλές της εξουσίας, ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότητας ή ιδεολογικού προσήμου. Aλληλοπαραμυθιάζονται, ιδίως όταν οι καταστάσεις στριμώχνονται…
Στα μεγάλα ζόρια, λοιπόν, αυλικοί και ηγέτες εξακολουθούν να ζουν τον μύθο τους και να κάνουν μια υπεραισιόδοξη ανάγνωση της πραγματικότητας. Τις περισσότερες φορές βαφτίζουν γεγονότα τους ευσεβείς πόθους τους. Και θεωρούν ότι θα γυρίσουν την παρτίδα γιατί όλο το σύμπαν συνωμοτεί υπέρ τους και έτσι αποφάσισε ο… ανάδρομος Ερμής. Σε ένα τέτοιο πνεύμα θεώρησε κι ο καημένος ο Ευκλείδης ότι θα ‘ρθει η Ντέλια να ανάψει κεράκι και να γιορτάσει το Πάσχα στην Ελλάδα. «Ορθόδοξη δεν είναι; Τι Ρουμανία, τι Ελλάδα;» θα του ψιθύρισε ίσως κάποιος από τους ευφυείς συμβούλους του, βουδιστής στο θρήσκευμα. Από αυτούς που δεν είχαν την πρόνοια να του εξηγήσουν πως είναι αδύνατον, μα εντελώς αδύνατον, να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση για τα τεχνικά σημεία της συμφωνίας προτού συνεδριάσει το διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ ώστε να αποφασίσει τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα.
Αντιστοίχως και ο Τσίπρας κάτι τέτοια όνειρα είδε: ότι πέτυχε ρήγμα στην κυβέρνηση του Βερολίνου και παραλίγο να την γκρεμίσει και να οδηγήσει κοτζάμ Γερμανία σε πρόωρες εκλογές! «Ως εδώ!», είπε για λογαριασμό μας ο Γκάμπριελ, μπουκώνοντας ακόμη μία καραβιδόψιχα στο Βαρούλκο.
Βάλθηκαν και οι αυλικοί να το αναπαράγουν με κωμικοτραγικές διαρροές για οργισμένα τηλεφωνήματα, απειλές και τελεσίγραφα. Εβηξε ο Αλέξης και τραντάχτηκε συθέμελα η Καγκελαρία… Αφήστε που δάκρυσε κι ο Σουλτς…
Ε, λοιπόν, αν πραγματικά σκέφτονται έτσι τα παλικάρια, δεν θα πάμε καθόλου καλά, να μου το θυμηθείτε. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού και, δυστυχώς, η πολύ πρόσφατη εμπειρία έδειξε ότι «διαίρει και βασίλευε» στις τάξεις του γερμανικού κυβερνητικού συνασπισμού δεν παίζει. Και ειδικά από… φτωχοδιαβόλους της δικής μας κοπής.
Με την εξαίρεση κάποιων περιθωριακών κομμάτων, όπως η γερμανική Αριστερά και οι Πράσινοι, που και πάλι δεν θα έβαζα στοίχημα για τις προθέσεις τους, ουδείς συστημικός πολιτικός στη Γερμανία σκοπεύει να κάνει πλάτες στην Ελλάδα. Οποιος πορεύεται με τέτοιου είδους αυταπάτες και περιμένει τις γερμανικές εκλογές για να «ξεφορτωθεί» τον Σόιμπλε ώστε να μας αφήσουν στην ησυχία μας οι δανειστές δεν είναι απλά βαθιά νυχτωμένος, είναι εκτός από ανόητος και εθνικά επικίνδυνος.
Για να τελειώνουμε λοιπόν με τις φαντασιώσεις. Η κρατούσα άποψη στη Γερμανία για την Ελλάδα είναι η ρατσιστική – τιμωρητική. Δηλαδή του τροχήλατου δυνάστη μας. Κι αυτός να πάει σπίτι του, οι Γερμανοί θα λένε: «Εφαρμόστε τις μεταρρυθμίσεις και για το χρέος βλέπουμε».
Ετσι, λοιπόν, επανερχόμαστε στην πραγματικότητα και μπαίνει το ερώτημα: Από πού αντλεί την αισιοδοξία ο πρωθυπουργός ότι θα στήσει αφήγημα για το χρέος προκειμένου να περάσει τη συμφωνία των μέτρων; Και ποιος του εγγυήθηκε ότι θα καθίσουν οι Γερμαναράδες να εξειδικεύσουν μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης, με κίνδυνο να… φρικάρουν τους ψηφοφόρους τους;
Ε, λοιπόν, αν πράγματι πετύχει new deal για το χρέος ο Αλέξης προ των γερμανικών εκλογών, θα τρέξω να του ανάψω μεταπασχαλινή λαμπάδα και θα τον ψηφίζω όσο ζω. Αλλά επειδή αυτό δεν μου βγαίνει, περνάει κάτι άλλο απ’ το μυαλό μου: ότι ο αρχηγός κοιμίζει τους δικούς του, κοιμίζει τους ξένους, κοιμίζει και τους… κοιμισμένους στη Νέα Δημοκρατία και στο τέλος θα σερβίρει αντιγερμανικό ανένδοτο και εκλογές!
Γιώργος Χαρβαλιάς
Μ.Η.Τ. 232120