Από τις πιο θλιβερές ειδήσεις της εβδομάδας που πέρασε ήταν σίγουρα οι εξελίξεις στη νεολαία της Νέας Δημοκρατίας. Στις γραμμές που ακολουθούν δεν θα μας απασχολήσουν το πολιτικό υπόστρωμα και οι αιτίες των γεγονότων. Μια εξαιρετική προσέγγιση σ’ αυτά έκανε στην εφημερίδα μας στις 19/4/2016 ο Γιώργος Χαρβαλιάς στο άρθρο του με τίτλο «Πάρ’ το… αλλιώς».
Σαφώς το ιδεολογικό στίγμα που επιχειρεί να δώσει στη Ν.Δ. ο νέος πρόεδρός της και η συμβατότητά του με μεγάλο κομμάτι και των μελών της ΟΝΝΕΔ αποτελούν ένα κεφαλαιώδες ζήτημα. Προφανώς και πρωτίστως διότι από τους νέους του κόμματος, τον δυναμισμό και την ενεργοποίησή τους θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό και η απήχησή του στην κοινωνία και η αποδοχή του από αυτήν.
Επίσης η καταλληλότητα των χειρισμών του Κ. Μητσοτάκη επί του προκειμένου και η ορθότητα της απόφασής του για την αναστολή της λειτουργίας της νεολαίας του κόμματος είναι ζητήματα που θα κριθούν από τις εξελίξεις και σύντομα μάλιστα. Αυτά όμως απασχολούν πολύ και θα απασχολήσουν περισσότερο μόνο το εσωτερικό της Ν.Δ.
Για την πλειονότητα των πολιτών, γιατί αυτή είναι που πρέπει να ενδιαφέρει ένα κόμμα αρχών και εξουσίας, άλλα είναι τα θλιβερά συμπεράσματα που προκύπτουν από τα γεγονότα στη νεολαία της Ν.Δ.
Οταν τα αυτονόητα της δημοκρατικής οργάνωσης και συνύπαρξης δεν μπορούν να υπηρετηθούν από εκείνους που ισχυρίζονται ότι αποτελούν τα θεμέλια της ιδεολογίας τους, τότε το πρόβλημά τους είναι πολύ σοβαρό. Οταν οι νεολαίοι ενός αστικού κοινοβουλευτικού κόμματος με ζωή 40 χρόνων και εμπειρία δεκάδων εσωτερικών εκλογικών διαδικασιών αδυνατούν να διεκπεραιώσουν ομαλά ένα συνέδριο, τότε το πράγμα έχει ξεφύγει πολύ. Οχι μόνο δεν «παίζουν επίθεση», όπως έλεγε και το φιλόδοξο σύνθημα του συνεδρίου τους που έληξε άδοξα, αλλά έχουν τραπεί όλοι ανεξαιρέτως και σε άτακτη φυγή! Φυγή από την ευγένεια, την καθωσπρέπει συμπεριφορά και τη δημοκρατική τάξη. Αυτές είναι οι αξίες που έχουν καθήκον να προασπίσουν και να επιβάλουν με το παράδειγμά τους οι νεολαίοι της Ν.Δ. Διότι ως νέοι και κατά τεκμήριο φίλαθλοι οι περισσότεροι από τους ΟΝΝΕΔίτες και τις ΟΝΝΕΔίτισσες θα ‘πρεπε να γνωρίζουν ότι οι ομάδες ξεκινάνε το χτίσιμό τους από την… άμυνα! Ενώ αυτοί άφησαν την εστία τους ανυπεράσπιστη…
Αυτό είναι και το πιο ανησυχητικό μήνυμα από όλα όσα συνέβησαν στην ΟΝΝΕΔ. Πώς μια νεολαία που έδωσε και κέρδισε μεγάλες ιδεολογικές μάχες στα πανεπιστήμια, που ανέτρεψε την παντοκρατορία της Αριστεράς στους νεολαιίστικους χώρους, που ανέδειξε εξαίρετους κοινοβουλευτικούς και στελέχη της δημόσιας ζωής, έχει οπισθοχωρήσει τόσο πολύ και τόσο άσχημα; Ποιοι λόγοι και ποιοι άνθρωποι τη μετέτρεψαν από μπροστάρισσα, δεξαμενή και παραγωγό ιδεολογίας σε ουραγό και «υπηρέτρια» εσωκομματικών μηχανισμών και προώθησης φιλοδοξιών;
Και επειδή η παιδεία και η μόρφωση για τον πραγματικό αστό δεν γνωρίζουν ιδεολογικά σύνορα, αγκυλώσεις και απαγορεύσεις καμίας μορφής, εισηγούμαι στους νέους και στις νέες της Ν.Δ. να χαλαλίσουν λίγα λεπτά για την ανάγνωση των «Σκλάβων πολιορκημένων» του αριστερού, εξαιρετικού ποιητή μας Κώστα Βάρναλη. Με την ευχή να μη χρειαστεί να απαγγείλουν αργότερα στο διάβα της ζωής τους τον τελευταίο του στίχο: «Aχ, πού σαι, νιότη, πού ‘δειχνες πως θα γινόμουν άλλος»!
Γιώργος Στράτος
*Δικηγόρος- Δημοσιογράφος
Μ.Η.Τ. 232120