Γερμανών αθλιότητες

Προσωπικά, δεν θα είχα καμία επιφύλαξη να προσυπογράψω την πρόσφατη γελοιογραφία της «Αυγής» που παρουσίαζε τον Σόιμπλε με στολή ναζί, αν το περιεχόμενό της δεν μπορούσε να εκληφθεί από κάποιους κακόβουλους ως προσβολή στη μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος.
Για την προσβολή στο πρόσωπο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών και του λαού που τον εξέλεξε καθόλου δεν χολοσκάω. Θα έπρεπε οι σημερινοί Γερμανοί να καταδικάζουν εμπράκτως το μαύρο παρελθόν τους και όχι να ξεσπαθώνουν εις βάρος αυτών που τους το θυμίζουν.

Οι πρακτικές, άλλωστε, της τωρινής γερμανικής κυβέρνησης δεν απέχουν καθόλου από τη φασιστική νοοτροπία που επιβάλει ως ευρωπαϊκό θέσφατο το «δίκιο του ισχυρού». Η μεταχείριση, για παράδειγμα, του Ελληνα υπουργού Οικονομικών προδίδει ιμπεριαλιστικού τύπου αντιλήψεις, που παραπέμπουν στην συμπεριφορά της ναζιστικής Γερμανίας εις βάρος ευρωπαϊκών κρατών τα οποία καλούνταν είτε «να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις» είτε να δουν τα πάντσερ και τα Ες Ες στους δρόμους της πρωτεύουσάς τους…

Σήμερα η επιβολή δεν γίνεται με την κυριαρχία των όπλων αλλά με την επιβολή της οικονομικής ισχύος. Στην ουσία όμως η μεθοδολογία δεν αλλάζει. Ενδεικτική είναι η «παράσταση» του Γερμανού πρέσβη (!) στην Αθήνα προς Ελληνα υπουργό, εις βάρος του Γιάνη Βαρουφάκη και η σύσταση να αντικατασταθεί λόγω… ακαταλληλότητας στο υπουργείο Οικονομικών από άλλο πολιτικό πρόσωπο.

Η είδηση -που, ας σημειωθεί, διαψεύστηκε χλιαρά με καθυστέρηση 48 ωρών και έπειτα από ανεπίσημο διάβημα της ελληνικής πλευράς- αποδεικνύει την αντίληψη του Βερολίνου για τις διακρατικές σχέσεις στο πλαίσιο της ενωμένης Ευρώπης, όπου θεωρητικά τα κράτη-μέλη είναι ισότιμα. Αν φτάνει ο τελευταίος Γερμανός διπλωμάτης να υποδεικνύει σε μια ανεξάρτητη και πρόσφατα εκλεγμένη κυβέρνηση την «κατάλληλη στελέχωση» των υπουργικών θώκων, αντιλαμβάνεται κανείς πού έχει φτάσει το επίπεδο της εξάρτησης από τους δανειστές.

Με την ίδια αυταρχική μεθοδολογία, οι Γερμανοί οδήγησαν την ελληνική αντιπροσωπία σε ένα κλασικού τύπου ναζιστικό τελεσίγραφο «take it or leave it», αφού πρώτα φρόντισαν να μας «κοιμίσουν» στο έκτακτο Eurogroup παίζοντας με τις λέξεις… Εγραψα προ ημερών ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση πέτυχε έναν πρώτο αιφνιδιασμό, αλλά δεν κατάφερε να τον κεφαλαιοποιήσει, γιατί υιοθέτησε ανελαστικές θέσεις για ήσσονος σημασίας ζητήματα. Ειλικρινά, δεν μπορώ να κάνω πρόγνωση για το πού θα οδηγήσει η πρωτόγνωρη (και καλώς εννοούμενη) «ανυπακοή» της Αθήνας. Τουλάχιστον όμως και σε αντίθεση με τους προηγούμενους, ο Τσίπρας δεν φοβήθηκε να κοιτάξει τους Γερμανούς στα μάτια…

Γιώργος Χαρβαλιάς