Αν θυμάμαι καλά, ο Σταύρος Θεοδωράκης, το παιδί με το σακίδιο που έφτιαξε κόμμα γιατί ήθελε να… κοιτάει στα μάτια τους ψηφοφόρους, είχε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό ότι θα τον απαλλάξει από τη δημόσια παρουσία του, εφόσον δεν έπαιρνε το «χάλκινο μετάλλιο» στις ευρωεκλογές. Και μάλιστα με διψήφιο ποσοστό. Κάτι γύρω στο 12%-14%, για να ταρακουνηθεί το πολιτικό τοπίο. «Αλλιώς, δεν γίνεται τίποτα. Παίξαμε και χάσαμε. Πάμε σπίτια μας» έλεγε μπεσαλίδικα ο Σταύρος.
Τελικά πέμπτος ήρθε, με ποσοστό πιο κοντά στο 5%, από το διψήφιο που ονειρευόταν, αλλά δεν πήγε σπίτι του. Στο Λαύριο βρέθηκε για να εκλεγεί διά βοής… «επικεφαλής» του κινήματος. Αποδεικνύοντας μέσα σε χρόνο ρεκόρ ότι είναι ένας άλλου τύπου πολιτικάντης, σαν και αυτούς που μας κυβερνούν και δίνει βαρύγδουπες υποσχέσεις, αλλά δεν τις εννοεί. Απλά να λέμε και καμιά κουβέντα για να περνάει η ώρα…
Οι πρόσφατες αποχωρήσεις φίλων και… εθελοντών από το Ποτάμι δεν με εξέπληξαν καθόλου. Ούτε οι καταγγελίες περί αδιαφάνειας, ευνοιοκρατίας, αυλικών κ.λπ. Απλώς συνεχίζουν τη μουρμούρα που ανέκυψε στις τάξεις του, με το «καλημέρα» της ίδρυσής του. Κόμμα ελάχιστων 24ώρων το δημιούργημα του Σταύρου και είχε ήδη τις πρώτες καραμπινάτες αποστασιοποιήσεις, ανθρώπων που είδαν το όνομά τους στο «επιτελείο» του αρχηγού, χωρίς να το ξέρουν.
Στη συνέχεια, ακολούθησαν άλλα παρατράγουδα, όπως με το κωμικοτραγικό προεκλογικό σποτ της… «πρώτης μου φοράς», που οδήγησε σε νέες αποχωρήσεις σκεπτόμενων ανθρώπων, οι οποίοι διαπίστωσαν το βάθος σκέψης με το οποίο ο «επικεφαλής» προσεγγίζει την πολιτική.
Παρ’ όλα αυτά, το αναχρονιστικά προσωποπαγές Ποτάμι, που ποτέ δεν έγινε χείμαρρος, επιτέλεσε άριστα την αποστολή του. Να ανασχέσει την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, να αλώσει την παραπαίουσα ΔΗΜ.ΑΡ. και να ξεγελάσει μια κρίσιμη μάζα αφελών ψηφοφόρων που νόμιζαν ότι ψήφιζαν… αντισυστημικά.
Και να μην υπήρχε το Ποτάμι, έπρεπε να είχε εφευρεθεί. Για να στεγάσει και τους γυρολόγους της Βουλής, που μεθαύριο θα αναζητήσουν μετερίζι για τη συστράτευση στον αγώνα της προεδρικής εκλογής. Αλλωστε, η μόνη καθαρή θέση που έχει εκφράσει, μετά την ιδέα για… δασμολόγηση των κινεζικών προϊόντων, είναι η ανάγκη εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή, ώστε να αποφευχθεί η προσφυγή στις κάλπες.
Είναι «εργαλείο» το Ποτάμι και το ξέρουν καλά αυτοί που ενθάρρυναν τη δημιουργία του. Διεμβολίζει τη light Αριστερά, προσφέρει στέγη σε ακραίους νεοφιλελεύθερους και εν τέλει δημιουργεί στη Βουλή συνθήκες ενίσχυσης της εύθραυστης μνημονιακής πλειοψηφίας. Μόνο που το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Καλό το εργαλείο, αλλά μετά την πρώτη χρήση θα στραβώσει…
Γιώργος Χαρβαλιάς
Μ.Η.Τ. 232120