Και ο πιο… σκιτζής δημοσκόπος αυτής της χώρας γνωρίζει καλά ότι δεν μπορεί να γίνει προβολή αποτελεσμάτων αυτοδιοικητικών εκλογών, και μάλιστα πρώτου γύρου, σε κομματική αναμέτρηση εθνικού επιπέδου, όπως αυτή των ευρωεκλογών.
Συνεπώς, καθόλου δεν εξεπλάγην, που ήδη από το βράδυ της περασμένης Κυριακής ο Αδωνις το επιχείρησε. Για να προασπίσει την πολιτική επιβίωσή του, ο συγκεκριμένος είναι ικανός να ισχυριστεί ότι η Γη σταμάτησε να γυρίζει…
Στην πορεία, βέβαια, είδα ότι δειλά δειλά και άλλοι «αστέρες» του συνταγματικού τόξου από το στρατόπεδο της Ν.Δ., της Ελιάς αλλά και της ΔΗΜ.ΑΡ. προσπάθησαν να προσαρμόσουν τα ποσοστά συγκεκριμένων υποψήφιων δημάρχων σε… ευσεβείς μικροκομματικούς πόθους για το βράδυ των ευρωεκλογών. Στη Συγγρού κάποιοι έφτασαν να αναγάγουν τους απόλυτους αριθμούς ψήφων προς «γαλάζιους» ή και «γαλαζοπράσινους συνδυασμούς» σε πανελλαδική επίδοση της παράταξης, υποστηρίζοντας ότι η Νέα Δημοκρατία πιάνει τα ποσοστά των εκλογών του Ιουνίου του 2012!
Αυτές οι… αλμπάνικες ασκήσεις προσομοίωσης δεν αντέχουν στην παραμικρή κριτική και ούτε σε χώρα της υποσαχάριας Αφρικής δεν θα μπορούσαν να σταθούν. Παρ’ όλα αυτά και εταιρίες δημοσκοπήσεων προχώρησαν σε τέτοιου τύπου… προχωρημένες αναγωγές. Σύμφωνα, μάλιστα, με μία εξ αυτών, η Νέα Δημοκρατία ήρθε «πρώτη στις αυτοδιοικητικές εκλογές, καταγράφοντας εκλογική επιρροή της τάξεως του 26,3%», με τον ΣΥΡΙΖΑ μακράν πίσω, στο 17,7%, και το ΠΑΣΟΚ (άκουσον άκουσον) σε απόσταση αναπνοής με το… διαπλανητικό 16,2%.
Αν αυτά τα αποτελέσματα ή έστω παραπλήσια προσέγγιζαν τη δυναμική των κομμάτων που θα καταγραφεί αύριο στις ευρωεκλογές, ο Αλέξης Τσίπρας θα έπρεπε να εγκαταλείψει νύχτα τη χώρα, με ψευδώνυμο, γυαλιά ηλίου και περούκα, ο Αντώνης Σαμαράς θα έβαζε υποθήκη για ισόβιος πρωθυπουργός και ο Βαγγέλης Βενιζέλος θα μπορούσε να σπεύσει από τώρα στο Ζάππειο για το διάγγελμα θριάμβου…
Διερωτώμαι, λοιπόν, με ποια μεθοδολογία έγινε αυτού του είδους η αναγωγή. Γιατί, προσωπικά, ούτε με την πιο δημιουργική μαθηματική μέθοδο δεν θα μπορούσα να τη συλλάβω. Μόνο με προχωρημένη… μπακαλική, ανωτάτου επιστημονικού επιπέδου.
Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, στο 16,2%; Από πού κι ως πού; Είναι δυνατόν να μετριέται η ψήφος στο πρόσωπο του Σγουρού ως ψήφος επιδοκιμασίας του ΠΑΣΟΚ; Ή μήπως θέλουν να μας πουν ότι στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας η Ν.Δ. θα περιοριστεί στο 14% του Κουμουτσάκου;
Σύμφωνα με την ίδια αυθαίρετη συλλογιστική, εφόσον ο Τατούλης λογίζεται ως «πράσινη υποψηφιότητα», η Πελοπόννησος το βράδυ των ευρωεκλογών θα αναδειχτεί σε προπύργιο του ΠΑΣΟΚ! Λέτε; Εγώ θα έβαζα στοίχημα ότι το ποσοστό της Ελιάς (δηλαδή ΠΑΣΟΚ συν κολαούζοι) δεν θα είναι καν διψήφιο. Περισσότερο προς το πέντε θα συγκλίνει, παρά προς το δέκα…
Κατά την ίδια παράξενη μεθοδολογία, η ΔΗΜ.ΑΡ. μπορεί εύκολα να ισχυριστεί ότι η ψήφος του Καμίνη τής ανήκει! Δικό της παιδί είναι, άρα να υποθέσουμε ότι ο κ. Κουβέλης σαρώνει στο αθηναϊκό γκέτο, με ποσοστό της τάξης του 20%!
Η τρέλα έχει και τα όριά της. Και ας αφήσουμε τον Αδωνι να την πουλάει, που το κατέχει το σπορ. Γιατί θα μπορούσαμε να το πάρουμε και ανάποδα το τιμόνι, ώστε να κάνουμε κάποιους να τρέχουν. 33% πήρε ο Τζιτζικώστας στην Κεντρική Μακεδονία, καταγράφοντας σχεδόν double score, εις βάρος της επίσημης «γαλάζιας» υποψηφιότητας. Η ψήφος στο πρόσωπό του είναι κατεξοχήν δεξιόστροφη. Στις ευρωεκλογές, επομένως, απολύτως λογικά θα έβλεπα να μοιραστεί το ένα τρίτο στη Χρυσή Αυγή και το άλλο τρίτο στους Ανεξάρτητους Ελληνες, στον Πολύδωρα, στον ΛΑΟΣ κ.λπ. Τι σημαίνει αυτό; Οτι η Χρυσή Αυγή, μαζί με το… 8,8% που συγκέντρωσε στον πρώτο γύρο, θα ξεπεράσει τη Νέα Δημοκρατία στην ευρύτερη Περιφέρεια της Θεσσαλονίκης.
Γελοιότητες. Κι όμως με αυτά τα «εργαλεία» επιχειρούν κάποιοι να φτιάξουν προγνωστικά για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.
Πέρα, όμως, από τα ανέκδοτα των προγνώσεων, θεωρώ λάθος να ομφαλοσκοπούμε στο πόσο μεγάλη θα είναι η διαφορά μεταξύ των ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., αν θα προσεγγίσουν τα κόμματα τις επιδόσεις του Ιουνίου 2012, αν η Ελιά θα ξεπεράσει το 6% και πάει λέγοντας. Αυτές οι ευρωεκλογές είναι εξόχως ιδιόμορφες, ακριβώς επειδή συμμετέχει μια πλειάδα κομμάτων που κατέρχεται για πρώτη φορά και δεν ανήκει απαραίτητα στον χώρο των «γραφικών» ή των «αποκομμάτων» της μισής μονάδας. Πρώτο στη σειρά είναι το… παραφουσκωμένο Ποτάμι, ένα αμιγώς μνημονιακό δημιούργημα των μέσων ενημέρωσης, αλλά και πολλοί αντιμνημονιακοί σχηματισμοί που αρθρώνουν εναλλακτικό λόγο, όπως το ΕΠΑΜ του οικονομολόγου Καζάκη, το «σχέδιο Β» του Αλαβάνου ή η συμμαχία των Πολύδωρα – Ζώη – Ψωμιάδη.
Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει μεγαλύτερο κίνδυνο διαρροής προς τους μικρούς. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για παράδειγμα, που θα μπορούσε να είναι μια ακόμη συνιστώσα της… παρδαλής αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατέγραψε αυθύπαρκτη παρουσία και εμφανίζεται να φλερτάρει με τις δύο ποσοστιαίες μονάδες.
Αντιστοίχως, βέβαια, η Νέα Δημοκρατία μπορεί να δει παραδοσιακούς ψηφοφόρους της να φεύγουν δεξιότερα ή και προς ακραία νεοφιλελεύθερα σχήματα, όπως αυτό των Τζήμερου – Σκυλακάκη.
Επομένως, καμία πρόβλεψη δεν είναι ασφαλής. Εκτός από μία που δεν αμφισβητείται. Το σύνολο των μνημονιακών δυνάμεων (Ν.Δ., Ελιά, Ποτάμι, ΔΗΜ.Α.Ρ., Γέφυρες) δύσκολα θα ξεπεράσει το 40% και σε κάθε περίπτωση θα είναι μειοψηφία, έναντι των αντιμνημονιακών κομμάτων που εκφράζουν την πλειοψηφούσα αντίληψη των Ελλήνων.
Αυτό από μόνο του δεν λέει πολλά. Θεωρητικά, η δημοκρατία είναι το πολίτευμα στο οποίο αποφασίζουν οι πλειοψηφίες. Θεωρητικά, όμως. Στη σύγχρονη κοινοβουλευτική εκδοχή της, οι ισχυρές μειοψηφίες που διαθέτουν χρήμα και μέσα επιρροής επιβάλλονται εύκολα σε ανήμπορες και κατακερματισμένες πλειοψηφίες. Απλά οι αδύναμοι πληρώνουν πάντα τον λογαριασμό…
Γιώργος Χαρβαλιάς
Μ.Η.Τ. 232120