Εκκλησία χωρίς Χριστό δεν υπάρχει. Ούτε Εκκλησία χωρίς πλήρωμα. Αυτό που συμβαίνει στις παράξενες ημέρες που περνάμε είναι πρωτοφανές και προκαλεί μεγάλη θλίψη στους πιστούς. Είναι ανυπόφορο να μην έχουν το δικαίωμα οι Ελληνες να πάνε στους ναούς για να τελέσουν τα θρησκευτικά καθήκοντά τους. Είναι στενόχωρες οι εικόνες λειτουργιών ή ακολουθιών που γίνονται στους ιερούς ναούς δίχως την παρουσία των πιστών. Ομως αυτό επιβάλλουν η ανάγκη και οι νόμοι του κράτους.
Οι ιερείς και οι πιστοί έχουν την υποχρέωση να προστατεύσουν το σύνολο της κοινωνίας από την εξάπλωση του κορονοϊού. Αυτή η υποχρέωση έχει γίνει σεβαστή. Φαντάζουν αξιοθαύμαστες η ωριμότητα και η αυτοσυγκράτηση που επιδεικνύουν οι Ελληνες αντιμετωπίζοντας τούτη τη δοκιμασία.
Ωστόσο, μπροστά μας βρίσκεται το θεμέλιο της πίστεώς μας. Η γιορτή της Αναστάσεως του Κυρίου, η συγκλονιστικότερη στιγμή κάθε έτους για την Ορθοδοξία μας. Δεν γίνεται να περάσει αυτή η γιορτή στα βουβά. Δεν είναι ορθό να απουσιάζουν οι πιστοί από τους ναούς, να βυθιστεί στη σιωπή η άγια ώρα που πρέπει να ηχήσει -από τη μια άκρη της χώρας μέχρι την άλλη- το «Χριστός Ανέστη»!
Η «δημοκρατία», κατανοώντας και το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας και ολόκληρος ο κόσμος, αλλά και την ανάγκη του λαού να αναγεννηθεί γιορτάζοντας την Ανάσταση, υποβάλλει μια πανορθόδοξη πρόταση: τη μετάθεση της ημερομηνίας του εορτασμού. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με τη σύμφωνη γνώμη των άλλων Πατριαρχείων, μπορεί να λάβει αυτή την απόφαση και να δώσει μια διέξοδο στο αδιέξοδο που προβάλλει ενώπιόν μας.
Μπορούμε να γιορτάσουμε την Ανάσταση μόλις λήξουν τα περιοριστικά μέτρα, σε ένα χρονικό σημείο που δεν θα απέχει πολύ από την προκαθορισμένη ημερομηνία. Πιθανόν να πρέπει να μετατεθεί και η Σαρακοστή για αργότερα. Ετσι θα βγουν από το αδιέξοδο και πολλοί πιστοί που αναρωτιούνται αν πρέπει να διακόψουν τη νηστεία για να προστατέψουν καλύτερα το ανοσοποιητικό τους (αφού το κρέας κρίνεται απαραίτητο σε τέτοιες περιπτώσεις).
Είναι εφικτό να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο. Ας μην ξεχνάμε ότι στην εκκλησιαστική ορολογία υπάρχει μια φράση-κλειδί: «κατ’ οικονομίαν» – δηλαδή η επιλογή λύσεων για τη σωτηρία των ανθρώπων που παρεκκλίνουν ήπια από την ακρίβεια των εκκλησιαστικών κανόνων, αλλά δεν θίγουν τα δογματικά όρια.
Όλες οι ημέρες, άλλωστε, δωρεά Κυρίου είναι και ο ίδιος ο χρόνος Εκείνον υπηρετεί.
Μ.Η.Τ. 232120