Η κυρία Σακελλαροπούλου είναι αξιοπρεπής άνθρωπος, αλλά όχι κατάλληλη για το αξίωμα της Προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν μπορεί να ενώσει τον ελληνικό λαό και να συμβολίσει τις υγιείς δυνάμεις του πολιτικού κόσμου, αφού στην επαγγελματική σταδιοδρομία της αποδείχθηκε ότι ήταν μία από τις «μνημονιακότερες» δικαστίνες του τόπου!
Σε κρίσιμες εποχές και σε τραγικές για τον λαό και την πατρίδα περιστάσεις, η κυρία Σακελλαροπούλου βρέθηκε στην απέναντι όχθη, σε εκείνη των «δανείων» δυνάμεων. Ολα τα δίκια του κόσμου τα βρήκε στα Μνημόνια, ενώ το άδικο έπεφτε στην πλευρά των πολλών, εκείνων που έβλεπαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται, τις συντάξεις τους να κόβονται, τους πόρους τους να εξαϋλώνονται, τους μισθούς τους να περικόπτονται.
Όπως γράφει σήμερα η «δημοκρατία» μας, η κυρία Σακελλαροπούλου είχε ψηφίσει υπέρ των περικοπών και του πρώτου και του δεύτερου Μνημονίου. Η κυρία Σακελλαροπούλου θεώρησε «συνταγματικό» το PSI, που τίναξε στον αέρα τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, και τάχθηκε υπέρ της κατάργησης των «δώρων» των δημοσίων υπαλλήλων.
Η κυρία Σακελλαροπούλου δεν συμβολίζει, λοιπόν, τους Ελληνες, αλλά την κατάσταση που επιβλήθηκε βάναυσα στον λαό μας και τραυμάτισε σχεδόν θανάσιμα την κοινωνία μας. Η αποδοχή της υποψηφιότητάς της και από την κυβέρνηση, αλλά και από τον ΣΥΡΙΖΑ, αναπόφευκτα φέρνει στον νου την εικόνα της Ολομέλειας της Βουλής, που ψήφιζε με ολοένα μεγαλύτερη πλειοψηφία το ένα Μνημόνιο μετά το άλλο.
Η στάση της κυρίας Σακελλαροπούλου αυτά τα χρόνια, που ο Ελληνισμός δέχτηκε (και, δυστυχώς, δέχεται ακόμα) μια ολομέτωπη επίθεση, δεν ήταν εκείνη που θα υποχρέωνε τους Ελληνες να αποδεχτούν ενθουσιωδώς την ανάρρησή της στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα. Το αντίθετο, μάλιστα, συμβαίνει. Οσο έρχονται στο φως οι τοποθετήσεις της στα μείζονα ζητήματα που απασχόλησαν τη χώρα, η δυσφορία του κοινού εντείνεται.
Για να ειπωθούν τα πράγματα ανοιχτά: Σε πολιτικό επίπεδο, η κυρία Σακελλαροπούλου ανήκει στη συμμαχία των προθύμων, και αμείφθηκε για αυτό με την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Μ.Η.Τ. 232120