Το 2020 είναι η χρονιά της τήρησης των υποσχέσεων του 2019. Η χρονιά που πέρασε επισφράγισε τη μεγάλη στρατηγική ήττα της Αριστεράς και το τέλος της ιδεολογικής ηγεμονίας της, η οποία ταλαιπωρεί την Ελλάδα και αποτελεί μεγάλο παράγοντα ανάσχεσης της συλλογικής προόδου εδώ και αρκετές δεκαετίες. Το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα» της παράταξης που πίστεψε και υπηρέτησε ξένα ολοκληρωτικά συστήματα, όπως η απάνθρωπη τυραννία της ΕΣΣΔ και οι δικτατορίες που αλυσόδεσαν τους λαούς της Ανατολικής Ευρώπης, χάθηκε και με την περιφρόνηση της βούλησης του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα του 2015 και την παράδοση των κλειδιών της χώρας στους πιστωτές, και με την προδοσία της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Σε αυτές τις περιπτώσεις οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ απέδειξαν ότι η φιλολαϊκή ρητορική και η πρόθεση αντίστασης στις βουλές των ξένων ήταν ακάλυπτες πολιτικές επιταγές, και η μοναδική επιδίωξη των βασικών «παικτών» αυτού του κόμματος ήταν η παραμονή στην εξουσία – ακόμα και σε βάρος των εθνικών συμφερόντων. Επίσης, οι εκλογές του Ιουλίου του 2019 έδειξαν ότι οι Ελληνες κατέληξαν σε απόφαση για την ψήφο τους με γνώμονα εθνικά, ιδεολογικά και πνευματικά κριτήρια, μια και στις θέσεις για την οικονομία δεν υπήρχαν και τόσο διακριτές διαφορές ανάμεσα στη μνημονιακή Ν.Δ. και τον εξίσου μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ. Οι Πρέσπες, ο ισλαμικός εποικισμός της πατρίδας και η δημόσια τάξη ήταν οι τομείς που έκαναν τη διαφορά, και εκεί θα κριθεί η έκβαση της πολιτικής αντιπαράθεσης το 2020.
Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές με διαφορά 8,32 ποσοστιαίων μονάδων, επειδή καταδίκασε τη Συμφωνία των Πρεσπών και δεσμεύτηκε ότι θα προβεί σε αναθεώρησή της, υποσχέθηκε ότι θα δώσει ένα τέλος στη λαθρομετανάστευση και πως θα επιβάλει τη δημόσια τάξη στην Ελλάδα, καταφέρνοντας ένα συντριπτικό πλήγμα στο καθεστώς της ανομίας. Μέχρι τώρα δεν έχουν τηρηθεί αυτές οι υποσχέσεις. Οι ίδιοι οι Σκοπιανοί αμφισβητούν εμπράκτως τη Συμφωνία των Πρεσπών, ζητώντας ακόμα περισσότερα από όλες τις εξωφρενικές και απαράδεκτες εθνικές υποχωρήσεις που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η νυν κυβέρνηση το μόνο που κατόρθωσε είναι να αποσπάσει από τους γείτονες τη συναίνεση για ένα… εμπορικό σήμα για τα προϊόντα που παράγονται στη Μακεδονία μας.
Επιπλέον, η λαθρομετανάστευση συνεχίζεται με τους ίδιους, αν όχι εντονότερους, ρυθμούς, ενώ η κυβέρνηση εξακολουθεί να υπόσχεται λύσεις, να ζητεί -εις μάτην- «αλληλεγγύη» από τους Ευρωπαίους εταίρους και «πίστωση χρόνου» από τους Ελληνες πολίτες. Και ο τομέας της Δημόσιας Τάξης αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις, με τους ληστές να αλωνίζουν και να μένουν ατιμώρητοι, ακόμα κι όταν συλλαμβάνονται, και τους αναρχικούς φιλοτρομοκράτες να «αποκεντρώνουν» τη δράση τους στις γειτονιές πόλεων όπως το Μαρούσι. Ο χρόνος λιγοστεύει και τα προβλήματα αυξάνονται…
Μ.Η.Τ. 232120