Δεκαεξάχρονος νεαρός είχε τα κότσια, την πατριωτική φλόγα, την ευαισθησία και τον ανθρωπισμό να κάνει ό,τι δεν τολμούν καν να σκεφτούν εκείνοι που μιλούν για «λύσεις» στο Κυπριακό. Μπήκε σε δημοτικό σχολείο στα Κατεχόμενα της Κύπρου και, χωρίς να γίνει αντιληπτός, κατέβασε την άτιμη παντιέρα που κάρφωσε η Τουρκία στη Μεγαλόνησο και έσπασε και μια φωτογραφία του δολοφόνου Ραούφ Ντενκτάς.
Ένα μεγάλο «μπράβο» αξίζει στον ηρωικό έφηβο, που απέδειξε ότι είναι λίγοι μεν, αλλά απρόβλεπτοι και πανίσχυροι, οι Ελληνες που δεν λογαριάζουν τίποτε μπροστά στο εθνικό, στο αληθές, στο ορθό και το δίκαιο.
Επί τόσες δεκαετίες, ο Ελληνισμός έχει βαρεθεί να ακούει για το «απαράδεκτο» της εισβολής και της Κατοχής του 38% της κυπριακής επικράτειας από τον βάρβαρο (και ατιμώρητο μέχρι σήμερα) εχθρό από ανθρώπους οι οποίοι δεν είχαν ούτε έχουν σκοπό να βρουν τρόπο να αποκαταστήσουν τη νομιμότητα στο νησί.
Από το 1974 μέχρι σήμερα η πολιτισμένη ανθρωπότητα παρακολουθεί την κυριαρχία της Κύπρου να παραβιάζεται, τους εγκληματίες πολέμου να ζουν και να κινούνται ελεύθεροι στα Κατεχόμενα και στην Τουρκία, και τους πολιτικούς της γείτονος να χρησιμοποιούν τα καταδικαστικά -για την εισβολή- ψηφίσματα του ΟΗΕ σαν προσάναμμα για το τζάκι.
Από καιρού εις καιρόν βρίσκονται Ελληνες με καρδιά και ψυχή και επιβάλλουν με την αρετή και την τόλμη τους τη διεθνή νομιμότητα, με διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, αλλά και κατεβάζοντας ή αποπειρώμενοι να κατεβάσουν από τον ιστό της τη σημαία του ψευδοκράτους. Ο Τάσος Ισαάκ και ο Σολωμός Σολωμού θυσίασαν τις ζωές τους ακριβώς γι’ αυτόν τον σκοπό. Τα χνάρια της ανδρείας τους ακολουθεί και ο 16χρονος που υπέστειλε τη σημαία του ψευδοκράτους στα Κατεχόμενα.
Κι όμως, την υπέροχη πράξη αυτού του παιδιού κατακρίνουν με ανεξήγητη ένταση και ζήλο άνθρωποι που δοξάζουν κάθε τόσο τον Μανώλη Γλέζο και τον Λάκη Σάντα για την υποστολή της γερμανικής σημαίας στην Ακρόπολη την περίοδο της Κατοχής.
Όταν η ιδεολογική τύφλωση συναντά τον μισελληνισμό, μπορούν να γεννήσουν φιλοκατοχικά τέρατα…
Μ.Η.Τ. 232120