Η τελευταία έρευνα του Ευρωβαρόμετρου παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον ακόμη και μέσα από τις αντιφάσεις των ευρημάτων της. Η πλειονότητα των Ευρωπαίων εμφανίζεται να αισιοδοξεί για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης και μόνο στην Ελλάδα οι απαισιόδοξες γνώμες είναι περισσότερες από τις αισιόδοξες. Η απαισιοδοξία, μάλιστα, κυριαρχεί, μολονότι έχουν βελτιωθεί τα ποσοστά των θετικών απαντήσεων για την εικόνα και την εμπιστοσύνη των Ελλήνων προς την Ε.Ε.
Η Ελλάδα υπήρξε η πιο κακοποιημένη χώρα της Ε.E., τουλάχιστον κατά την τελευταία δεκαετία. Χρησιμοποιήθηκε ως πειραματόζωο όπως ομολογούν τώρα ο ένας μετά τον άλλον οι κατ’ ευφημισμόν σωτήρες της. Ισοπεδώθηκε ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, καταστράφηκε η πραγματική οικονομία του τόπου για να διασωθούν αρχικώς οι ευρωπαϊκές τράπεζες και ακολούθως να θησαυρίσει, στην κυριολεξία, η Γερμανία. Η Ελλάδα, πέραν τούτου, αντιμετωπίστηκε και εκδικητικά. Επιβλήθηκαν σε διαδοχικές φάσεις τιμωρητικά μέτρα στον ελληνικό λαό επειδή αποδείχθηκε ατίθασος και έπρεπε να «συμμορφωθεί» για να μη σκεφτούν να σηκώσουν κεφάλι και άλλες κοινωνίες.
Η Ελλάδα σχεδόν δέκα χρόνια μετά συνεχίζει να βρίσκεται από τυπικής πλευράς σε καθεστώς «ενισχυμένης εποπτείας» και από ουσιαστικής αλυσοδεμένη για τα επόμενα 98 έτη. Εάν μας ανακουφίζει το γεγονός, συμπληρώνεται αυτές τις ημέρες η πρώτη χρονιά εξόδου (!) από τα Μνημόνια…
Η Ελλάδα, ύστερα από τη μεγάλη διάψευση της τελευταίας τετραετίας, προσπαθεί να βρει έναν νέο ρυθμό που θα τη συμφιλιώνει με την πραγματικότητα, με την ελπίδα ότι έστω κι έτσι θα καταφέρει να βγάλει το κεφάλι από το νερό. Είναι νωρίς για να πει κανείς εάν θα αποδειχθεί κι αυτό μια ψευδαίσθηση, αλλά εξηγεί πάντως τη σχετική αύξηση των θετικών ποσοστών, ακόμη και για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, μέσα στο γενικότερο περιβάλλον της απαισιοδοξίας.
Αν, μάλιστα, δούμε και τη μεγάλη εικόνα του Ευρωβαρόμετρου, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η αισιοδοξία και η ικανοποίηση σπάνε κάθε ρεκόρ στις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά, στη Γερμανία και στους δορυφόρους της. Είναι όλοι αυτοί που κέρδισαν από την οικονομική κρίση. Αντίθετα, στον ευρωπαϊκό Νότο τα ποσοστά είναι πολύ χαμηλότερα κι αυτό εν τέλει αντανακλά την κρίση που δεν έπαψε να σοβεί.
Η «γερμανική Ευρώπη» που εγκαθιδρύθηκε πάνω στα ερείπια των ευρωπαϊκών κοινωνιών όπως η ελληνική μπορεί να γέννησε στους υπηκόους της αισθήματα βεβαιότητας και κυριαρχίας, αλλά τώρα το οικοδόμημα απειλείται με νέους κραδασμούς. Ηδη τα σύννεφα που συγκεντρώνονται πάλι στον οικονομικό ορίζοντα είναι βαριά…
Μ.Η.Τ. 232120