Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας είναι μεγάλη, καθαρή και ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τη διαφορά στην εμπιστοσύνη που έδειξαν οι εκλογείς τόσο στα πρόσωπα όσο και στις προτάσεις που κόμισε το κόμμα για το πώς σχεδιάζει την επόμενη ημέρα στην Ελλάδα.
Εκ των υστέρων, όλοι μπορούν να εντοπίσουν προτερήματα και μειονεκτήματα στις τακτικές επιλογές που έκαναν τα κόμματα στην προεκλογική τους καμπάνια, αλλά αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Το μείζον στην πολιτική είναι οι πράξεις, όχι το φαίνεσθαι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μετρήθηκε από τους πολίτες, ζυγίστηκε και βρέθηκε ελλιπής. Δεν μπόρεσε να κάνει ούτε ελάχιστα απ’ όσα «ευκόλως υλοποιήσιμα» υποσχέθηκε και δεν έπραξε τίποτα από τα… μεγάλα και δύσκολα (σύγκρουση με την εκγερμανισμένη ευρωγραφειοκρατία, κατάργηση ΕΝΦΙΑ, κάθαρση, πόλεμο στη διαπλοκή κ.ά.).
Συν τοις άλλοις, επέδειξε τόσο μεγάλη αλαζονεία ως κυβέρνηση και ως πολιτικός μηχανισμός, ώστε δεν έπαψε ούτε ημέρα να επιτίθεται με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς σε εκατομμύρια Ελλήνων που διαφώνησαν με κεντρικές επιλογές του.
Το ζήτημα για τη Νέα Δημοκρατία είναι να μην ακολουθήσει την αποδοκιμασθείσα κυβέρνηση στην οδό της απαξίας και της αποτυχίας. Να αποφύγει τις θριαμβολογίες, τις ανόητες λεκτικές επιδείξεις δύναμης, την αλαζονική συμπεριφορά, τις καθυστερήσεις στην παραγωγή έργου, την αναξιοκρατία, τις εμμονές και τις ιδεολογικές αγκυλώσεις που στιγμάτισαν την επιζήμια για τον λαό και το έθνος τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. πρέπει να ασχοληθεί αμέσως με την παραγωγή πολιτικής. Να ξεκινήσει, δίχως δισταγμούς και πισωγυρίσματα, την υλοποίηση όσων είχε υποσχεθεί. Πρέπει να γνωρίζει ότι δεν μπορεί να προσδοκά στην αποκαλούμενη «περίοδο χάριτος». Η υπομονή του κοινού εξαντλήθηκε, επειδή έχουν εξαντληθεί και οι δυνάμεις του.
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τη Ν.Δ., αλλά αυτό δεν είναι κακό ούτε πρωτοφανές. Στην Ελλάδα η πολιτική κατάσταση ουδέποτε ήταν εύκολη στη διαχείρισή της και στα δύσκολα μπορεί να φανούν οι αδυναμίες, αλλά να αναδειχτούν και οι αρετές των ηγητόρων. Αρχή άνδρα δείκνυσι…