Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν δίκιο και το Συμβούλιο της Επικρατείας άδικο. Μόνον έτσι, με αυτή τη φαινομενικά… εξωλογική διατύπωση, μπορεί να περιγραφεί η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ για τη… νομιμότητα και τη… συνταγματικότητα των περικοπών των δώρων (Πάσχα και Χριστουγέννων) και του επιδόματος αδείας των δημοσίων υπαλλήλων. Το Συμβούλιο της Επικρατείας, δηλαδή, νομιμοποιεί με την ομολογουμένως προκλητική απόφασή του τον βασικό πυρήνα της αντιλαϊκής μνημονιακής πολιτικής.
Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (στην προσφάτως δημοσιευθείσα απολογιστική έκθεσή του) αναγνωρίζει τα εγκλήματα που διέπραξε σε βάρος του ελληνικού λαού, οι Γερμανοί με τη σειρά τους παραδέχονται τα φοβερά πλήγματα που έχει δεχτεί η κοινωνία μας από τα σφάλματα εκείνων που καθόριζαν τι πρόκειται να συμβεί και τι πρέπει να νομοθετηθεί για την αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους, ενώ η ελληνική Δικαιοσύνη μέσω του Συμβουλίου της Επικρατείας αποφαίνεται ότι όλα καλώς έγιναν, όλα νομίμως συνέβησαν και όλα συμφώνως με το Σύνταγμα βαίνουν.
Ο λαός μας βλέπει έκπληκτος την ελληνική Δικαιοσύνη να βρίσκει «δίκιο» εκεί που ακόμα και οι πιστωτές μας θεωρούν ότι έσφαλαν.
Επιπλέον, το σκεπτικό του ΣτΕ έχει τα ακόλουθα προβλήματα. Πρώτα και κύρια αναγνωρίζει ότι τα λάθη των πιστωτών έχουν μεγαλύτερη αξία, σημασία και ειδικό οικονομικό βάρος από την επιβίωση και την ευημερία του ελληνικού έθνους. Επίσης, πρέπει να υπενθυμιστεί πως το Συμβούλιο της Επικρατείας είχε αποφανθεί ότι το χαράτσι του Βενιζέλου στα ακίνητα, που «μεταλλάχθηκε» και εξελίχθηκε στον καταστροφικό, αντικοινωνικό και βαθύτατα ανθελληνικό ΕΝΦΙΑ, είναι νόμιμο και συνταγματικώς ορθό ως… προσωρινό μέτρο. Αυτό το προσωρινό μέτρο ταλαιπωρεί τους Ελληνες εδώ και χρόνια και στον ορίζοντα δεν διαφαίνεται ούτε καν η πιθανότητα κατάργησής του.
Οι θεσμοί από μόνοι τους δεν έχουν ούτε κύρος αλλά ούτε και αξία αν δεν υπηρετούν τον λαό και το έθνος. Η ελληνική Δικαιοσύνη δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα.