Η «δημοκρατία» ήδη από την εποχή που διαφημιζόταν ο ρωσοτουρκικός άξονας, αυτή η εν πολλοίς σαθρή φιλία του «τουρκικού γκρίζου λύκου» και της «ρωσικής αρκούδας», είχε επισημάνει ότι οι Τούρκοι ποντάρουν στον ρωσικό παράγοντα ως διαπραγματευτικό χαρτί για τον στρατηγικό τους στόχο, που δεν είναι άλλος από τον εκβιασμό των Αμερικανών.
Κοντολογίς, ο Ερντογάν κάνει τον φίλο στον Πούτιν για να ζητήσει περισσότερα -και εις βάρος της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας- από τον Τραμπ. Σιγά σιγά τα σύννεφα στις ρωσοτουρκικές σχέσεις πυκνώνουν.
Πρώτο σχετικό με τα παραπάνω στοιχείο είναι η… χρονοκαθυστέρηση στην παραλαβή από την Τουρκία των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-400. Αυτό υποτίθεται ότι οφείλεται σε τεχνικούς λόγους.
Επίσης, από τη Ρωσία μάθαμε ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κάλεσε τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν για «να συζητήσει τις παραβιάσεις κατάπαυσης του πυρός από ενόπλους που δραστηριοποιούνται στη ζώνη απαγόρευσης κλιμάκωσης της Ιντλίμπ στη Συρία».
Σύμφωνα με τους Ρώσους, ο Πούτιν και ο Ερντογάν «συνέχισαν τη διεξοδική ανταλλαγή απόψεων σχετικά με βασικά ζητήματα της κατάστασης της κρίσης στη Συρία με επίκεντρο την κατάσταση στη ζώνη της κατάπαυσης του πυρός στην Ιντλίμπ, υπό το φως του αυξημένου αριθμού παραβιάσεων της κατάπαυσης του πυρός από ριζοσπαστικές ένοπλες ομάδες».
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι Ρωσία και Τουρκία έχουν μεγάλες διαφορές (κατά πολλούς αγεφύρωτες) και στο ζήτημα της Συρίας. Η Ελλάδα σε όλα τα παραπάνω πρέπει να αντιδράσει με τον μοναδικό τρόπο που αρμόζει σε σοβαρό κράτος: να μην ελπίζει σε καμία ουσιαστική βοήθεια, πολλώ δε μάλλον «σωτηρία» από τους ξένους. Οι μεγάλες δυνάμεις λειτουργούν σαν τους διαιτητές σε αγώνες πυγμαχίας. Μπορεί να ωφελήσουν λίγο κάποιον αθλητή, αλλά δεν τρώνε μπουνιές για λογαριασμό του. Αν μάλιστα σε κάποιον αγώνα ένας πυγμάχος ρίξει τον άλλον νοκ άουτ, ο διαιτητής αναγνωρίζει οπωσδήποτε την επικράτησή του.
Οι Αμερικανοί θα τα… ξαναφτιάξουν με τους Τούρκους. Ας φροντίσουμε να ελαχιστοποιήσουμε το ποντάρισμα στους τρίτους. Να επενδύσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε στις δικές μας δυνάμεις.
Μ.Η.Τ. 232120