Η αγάπη και η θυσία για την πατρίδα προκαλούν ρίγη αγανάκτησης στους εθνομηδενιστές που εξουσιάζουν αυτή τη χώρα. Στην εθνομηδενιστική κλίκα, φυσικά, περιλαμβάνονται και εκείνοι που ταυτίζουν τη φιλοπατρία με τον ρατσισμό, την ελληνικότητα με τον πόλεμο, τον ρατσισμό. Με βάση τη λογική της ισχυρής, αλλά μειοψηφικής ομάδας που αποφασίζει για τις κρατικές υποθέσεις και ονοματίζει τι είναι σωστό και τι λάθος, η ανέγερση προτομής για τον Βορειοηπειρώτη ήρωα Κωνσταντίνο Κατσίφα από τον Δήμο Αργους – Μυκηνών «εγείρει εθνικιστικά αισθήματα, θέματα αλυτρωτισμού, θα ενισχύσει ακραίες εθνικιστικές αντιλήψεις, αντιλήψεις που ευνοούν τη δράση φασιστικών, ρατσιστικών και εγκληματικών ομάδων»! Τα προαναφερθέντα δεν είναι απόσπασμα από μπροσούρα αναρχικών, αλλά από ανοιχτή επιστολή που έστειλε το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (ΕΕΤΕ), το οποίο υπάγεται στο υπουργείο Πολιτισμού, με παραλήπτες το δημοτικό συμβούλιο και τον δήμαρχο Αργους – Μυκηνών Δημήτρη Καμπόσο.
Οπως έγραψε σε άρθρο της η «δημοκρατία», η ανέγερση της προτομής του ήρωα Κατσίφα ήταν μια πρωτοβουλία του δημάρχου του Αργους – Μυκηνών Δημήτρη Καμπόσου, με την οποία συμφώνησε η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτών αλλά και όλων των Ελλήνων που έχουν στοιχειώδη εθνική φιλοτιμία και αξιοπρέπεια. Κι όμως, σ’ αυτό που στους Ελληνες φαντάζει αυτονόητο και επαινετέο αντέδρασε φορέας του κράτους!
Ο Μίκης Θεοδωράκης στην ιστορικής αξίας ομιλία του στο περσινό συλλαλητήριο των Αθηνών για την υπεράσπιση της Μακεδονίας μας σε μια αποστροφή του λόγου του εξοικείωσε το πανελλήνιο με μια λέξη που δεν ήταν και τόσο γνωστή στις μάζες: «εθνομηδενιστές». Συγκεκριμένα, είχε πει: «δεν ντρέπομαι, όπως οι εθνομηδενιστές που μας κυβερνούν, να παραμείνω πιστός στις ιερές σκιές των προγόνων μας που μας δίδαξαν την αγάπη και τη θυσία για την πατρίδα».
Η παρατήρηση του μεγάλου Ελληνα δημιουργού ήταν τόσο εύστοχη, ώστε προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση των κύκλων τους οποίους δακτυλόδειχνε. Κι αυτή είναι πάντα η φύση της αντίδρασής τους: οργισμένη, απειλητική, δηλητηριώδης. Αντί για επιχειρήματα και νηφάλιο, εθνικό λόγο, χρησιμοποιούν πολυφορεμένα τσιτάτα, λέξεις-κλειδιά που απευθύνονται στα ένστικτα και όχι στον νου των ανθρώπων. Προσπαθούν με τις κραυγές να καλύψουν τη φωνή της Ιστορίας και της λογικής.
Ακολουθώντας τους σκοτεινούς δρόμους που άνοιξαν διάφοροι δυσώνυμοι προπαγανδιστές του προηγούμενου αιώνα, ταυτίζουν θετικές έννοιες με αρνητικές, μπερδεύουν το φως με το σκοτάδι, νοθεύουν το καλό με το κακό, ώστε να ωθήσουν τα πράγματα στην κατεύθυνση που επιθυμούν. Αυτή η εθνομηδενιστική κλίκα αποτελεί φορέα παρακμής για την πατρίδα μας. Οσο απλώνεται και κυριαρχεί υποχωρεί ο Ελληνισμός και επελαύνει η βαρβαρότητα. Είναι ζήτημα επιβίωσης για τη χώρα να πάψει να δίνει σημασία σε τέτοιες φωνές…