Το προδοτικό «ναι» στη Συμφωνία των Πρεσπών έχει ρίζες στο παρελθόν και είναι φορτισμένο ιδεολογικά. Η απόπειρα «μακεδονοποίησης» του ετερόκλητου πληθυσμού του κρατιδίου των Σκοπίων δεν είναι… απολιτίκ, αλλά αποτέλεσμα της εργώδους και πείσμονος προσπάθειας της Αριστεράς επί δεκαετίες. Η Μακεδονία ήταν στο στόχαστρο του ΚΚΕ και των λοιπών δυνάμεων που το στήριξαν από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Χαρακτηριστικό «επεισόδιο» στη μακρά σειρά των αντεθνικών κινήσεων και ενεργειών της Αριστεράς εναντίον της ελληνικότητας της Μακεδονίας είναι η απόφαση της 5ης Ολομέλειας του ΚΚΕ το 1949, εν μέσω του συμμοριτοπολέμου, η οποία έλεγε: «Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως το θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα με το αίμα του για να την αποχτήσει. Οι Μακεδόνες κομμουνιστές στέκονται πάντα επικεφαλής στην πάλη του λαού των».
Με λίγα λόγια, το ΚΚΕ υποσχόταν ότι οι ψευδομακεδόνες συμπολεμιστές των κομμουνιστών στον πόλεμο εναντίον της Ελλάδας θα αποκαθίσταντο «εθνικά» αν νικούσε ο «Δημοκρατικός Στρατός».
Η Αριστερά έχασε τον πόλεμο αλλά κέρδισε την ειρήνη. Μια σειρά από σφοδρές μάχες στο πεδίο της προπαγάνδας την έκαναν πλειοψηφική δύναμη στον χώρο της εκπαίδευσης, της ενημέρωσης, της οικονομίας (με μπόλικο ψυχροπολεμικό χρήμα από την Ανατολική Γερμανία, την Πολωνία και τη Ρουμανία), του θεάματος και της πολιτικής.
Η πλέον αντιδημοκρατική και αντιδραστική πολιτική παράταξη, η οποία έχει μια θρησκευτικού τύπου εμμονή με αθεϊστική ιδεολογία που δοκιμάστηκε και απέτυχε, επικράτησε στον πνευματικό βίο ενός λαού, που έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα την ίδια τη Λογική!
Αυτό συνέβη διότι η Δεξιά αποποιήθηκε τις ρίζες, τους αγώνες, το αίμα, τις θυσίες και γκρέμισε μόνη της τα πνευματικά και ιδεολογικά στηρίγματά της για να νομιμοποιηθεί ως… δημοκρατική από την Αριστερά! Η παράνοια κορυφώθηκε με την παρουσία στελεχών της Δεξιάς σε ανθελληνικές φιέστες σταλινικών νοσταλγών των Δεκεμβριανών και του συμμοριτοπολέμου και με την απόρριψη της συμμετοχής σε εκδηλώσεις μνήμης και μνημόσυνα για τους στρατιώτες του Εθνικού Στρατού ως «γιορτές μίσους»! Και, φυσικά, όλο αυτό επενδεδυμένο με την κλισέ -πλέον- φράση «τιμώ και σέβομαι τους αγώνες της Αριστεράς».
Ετσι φτάσαμε να δίνεται χώρος μέχρι την τελική κατάληψη της εξουσίας και την παράδοση της Μακεδονίας στους Σλάβους. Αυτό το τελευταίο δεν είναι αβάσιμη κατηγορία που στηρίζεται σε ιδεολογική διαφωνία, αλλά παραδοχή των ιδίων των αυτουργών του εθνικού εγκλήματος. Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σία Αναγνωστοπούλου είπε στη Βουλή ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι η συνέχεια αυτού που ξεκίνησε το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και ο Αλέξης Τσίπρας έφτασε να μνημονεύει τη «Σλαβομακεδόνισσα Ειρήνη Γκίνη Μίρκα Γκίνοβα»! Τα έργα της Αριστεράς…
Μ.Η.Τ. 232120