Η αποχώρηση της Ανγκελα Μέρκελ από την ηγεσία του CDU σίγουρα σηματοδοτεί το τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Δυστυχώς το πολιτικό τέλος της πάλαι ποτέ σιδηράς κυρίας της Γερμανίας αλλά και της Ευρώπης δεν αφήνει στη χώρα μας αλλά και στην Ε.Ε. τις καλύτερες αναμνήσεις. Και αυτό διότι η Γερμανίδα καγκελάριος, όσο και αν επιχείρησε προς το τέλος της θητείας της να εξωραΐσει το πολιτικό προφίλ της, ήταν η βασική υπεύθυνη για όσα βίωσε και βιώνει η χώρα μας από το 2010 έως σήμερα.
Οταν η ίδια έμεινε χωρίς αντίπαλο, καθώς ήταν ουσιαστικά η μόνη ηγέτις της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια, έδειξε τον πραγματικό χαρακτήρα της. Σκληρή και ανάλγητη, οδήγησε τις χώρες του Νότου σε μέρες κατοχής σε όλα τα επίπεδα και ζωντάνεψε την Ακροδεξιά σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Οι πολιτικές της οδήγησαν τον ελληνικό λαό στην εξαθλίωση και έφεραν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στα όρια της κατάρρευσης. Η σιδηρά καγκελάριος επέφερε μεγάλες ανατροπές, καθώς υιοθέτησε πλήρως τις τιμωρητικές λογικές του προτεσταντισμού και βύθισε την Ευρώπη σε άγρια λιτότητα. Λειτούργησε ως εκπρόσωπος των ελίτ της χώρας της και έκανε τους πλούσιους πλουσιότερους υιοθετώντας το δόγμα Σόιμπλε.
Η κυρία Μέρκελ μπορεί να δάκρυσε στο τελευταίο της «αντίο» στο συνέδριο του κόμματός της, αλλά οι ευρωπαϊκοί λαοί κλαίνε εδώ και χρόνια βιώνοντας μια κρίση που μόνο επί ναζί είχαν ζήσει. Θα λέγαμε στην κυρία Μέρκελ ότι είναι πολύ αργά για δάκρυα. Δυστυχώς η κληρονομιά που αφήνει πίσω της είναι μόνο στάχτες, αφού η Ευρώπη όπως την ξέραμε είναι πλέον κλινικά νεκρή. Δεν γνωρίζουμε αν τα επόμενα χρόνια θα υπάρξει τέτοιο σοκ που θα την επαναφέρει.
Αρα η εκλογή της Ανεγκρετ Κραμπ – Καρενμπάουερ, που διαδέχεται στην ηγεσία του CDU την Ανγκελα Μέρκελ ύστερα από 18 ολόκληρα χρόνια, δεν φέρνει το νέο. Διότι μπορεί να αποφύγαμε τους μικρούς Σόιμπλε που καρτερούσαν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι με τη… μίνι Μέρκελ θα έρθουν καλύτερες μέρες για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Ακόμη και στο συνέδριο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος φάνηκε πόσο διχασμένοι είναι στο κόμμα της Μέρκελ.
Το 51,7% που έλαβε έναντι του 48,2% του αντιπάλου της Φρίντριχ Μερτς επιβεβαιώνει ότι και η διάδοχος της Μέρκελ θα είναι όμηρος των πιο σκληρών του κόμματός της. Είναι βέβαιο ότι θα την περιμένουν στη γωνία με το πρώτο στραβοπάτημα. Διότι η Μέρκελ μπορεί να έφυγε, όμως η Γερμανία, με ό,τι αυτό σημαίνει, μένει. Διότι το πρόβλημα δεν ήταν τα πρόσωπα, αλλά οι πολιτικές που εφαρμόζουν αυτά. Μακάρι να βγούμε ψεύτες, αλλά Ανεγκρετ και Φρίντιχ είναι όψεις του ίδιου νομίσματος: Του μάρκου. Σκληρού και αδιαπραγμάτευτου. Οπως και να ονομάζεται…
Μ.Η.Τ. 232120