Η Ελλάδα είναι η μητρόπολη του παράξενου. Εχει περισσότερα και μεγαλύτερα αινίγματα, μυστήρια και παραδοξότητες από τα χρέη της! Ενα από τα μυστήρια είναι πώς μπορεί να διαπράττονται στυγερά και θεαματικά εγκλήματα μαζικά, ενώπιον όλων, με παρούσες τις Αρχές, χωρίς στη συνέχεια να εντοπίζονται, να ονοματίζονται και να τιμωρούνται οι δράστες.
Σχετική με τα παραπάνω είναι η «μεγάλη ληστεία του τρένου», το απίστευτο πλιάτσικο που έγινε επί Κώστα Σημίτη εις βάρος των Ελλήνων, οι οποίοι είχαν την… αφέλεια να πιστέψουν τις υποσχέσεις, τις διακηρύξεις, τις αναλύσεις και τις εκτιμήσεις του πρωθυπουργού, του υπουργού Εθνικής Οικονομίας Γιάννου Παπαντωνίου αλλά και μεγάλων και σημαινόντων παραγόντων της ελληνικής αγοράς, οι οποίοι έδιναν «ψήφο εμπιστοσύνης» στην πορεία του δείκτη του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών.
Ανθρωποι του μόχθου πόνταραν τις οικονομίες τους και καταστράφηκαν. Οικογένειες που κληρονόμησαν κομμάτια γης (που πριν αγοραστούν ποτίστηκαν με αίμα και ιδρώτα γενεών) έχασαν τα πάντα αγοράζοντας τιποτένια χαρτιά από εταιρίες-φούσκες. Επιχειρήσεις υγιείς διαλύθηκαν και ανυπόληπτοι απατεώνες θησαύρισαν, αποθεώθηκαν και «πάρκαραν» τα κλεμμένα από τον λαό σε τράπεζες του εξωτερικού.
Ολόκληρη η ελληνική οικονομία έγινε χαρτοπόλεμος και η εξαΰλωση των αποθεματικών των νοικοκυριών, που ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε τη μαύρη οκταετία του Κώστα Σημίτη, αποτέλεσε τη βάση, το προγεφύρωμα πάνω στο οποίο βάδισαν οι διεθνείς τοκογλύφοι, τα γεράκια της κερδοσκοπίας και δυνάμεις όπως η Γερμανία για να μας καταστρέψουν με τα Μνημόνια.
Για όλα αυτά τα εγκλήματα, για όλο αυτό το θανατικό, την απελπισία και τη φτώχεια υπάρχουν οι μαρτυρίες των θυμάτων, αλλά δεν έχουν βρεθεί οι δράστες!
Χθες το Εφετείο της Αθήνας αποφάσισε (με οριακή πλειοψηφία 2-1) την αθώωση 36 κατηγορουμένων για την υπόθεση με τις μετοχές-φούσκες του Χρηματιστηρίου. Και η πολιτική τάξη σφυρίζει αδιάφορα. Και εκείνοι που γνωρίζουν σιωπούν. Και τα θύματα τούτης της επιδρομής ακόμα περιμένουν την τιμωρία των δραστών.
Μόνο αν απονεμηθεί δικαιοσύνη θα μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα ξυπνήσουμε ποτέ από τον εφιάλτη.
Μ.Η.Τ. 232120