Τα προβλήματα της Ελλάδας δεν είναι νέα. Είναι όλα παλιά. Τίποτε δεν έχει κομίσει ή μεταβάλλει η πρόοδος της τεχνολογίας στον ανθρώπινο χαρακτήρα. Ούτε κάποιο πρωτόφαντο ανθρώπινο προτέρημα ούτε μειονέκτημα μπορεί να αποδοθεί στην εξέλιξη της επιστήμης των υπολογιστών. Τα συν και τα πλην μας είναι παρόντα από την αυγή του χρόνου. Το πρώτο που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε για να βελτιώσουμε τη θέση μας στον κόσμο είναι να κατανοήσουμε τι μας συμβαίνει και γιατί. Η κατανόηση της πραγματικότητας, αναγκαστικά, περνά από τη γνώση της Ιστορίας.
Η σύγχρονη Ελλάδα, συν τοις άλλοις, κληρονόμησε όλες τις δάφνες αλλά και τις παθογένειες της ανθρωποσφαγής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και της μετέπειτα αναμέτρησης του απελευθερωμένου κράτους με την κομμουνιστική ανταρσία. Ο Αρης Βελουχιώτης, εμβληματική μορφή του ΚΚΕ, και ο ηρωικός Ναπολέων Ζέρβας των εθνικών αντιστασιακών δυνάμεων διαδραμάτισαν κομβικό ρόλο στις εξελίξεις. Τις ζωές τους πραγματεύεται το βιβλίο του Ιωάννη Β. Αθανασόπουλου «Αρης Βελουχιώτης – Ναπολέων Ζέρβας. Συγκριτική μελέτη», το οποίο θα περιλαμβάνεται στην πλήρη έκδοση της «κυριακάτικης δημοκρατίας».
Στο βιβλίο (σελ. 38-39) εξηγείται και ο λόγος της αρχικής δημοφιλίας του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ· η έντεχνη «μεταμφίεσή» του σε εθνικιστική οργάνωση και η αποσιώπηση της κομμουνιστικής ταυτότητάς του: «Πουθενά δεν έγινε λόγος για τον απόλυτο έλεγχο του ΚΚΕ τόσο πάνω στον Αρη όσο και στο αντάρτικό του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, κάτι το οποίο θα ήταν καταστροφικό για την οργάνωση. Μάλιστα η στάση αυτή αποφυγής της αναφοράς και της αποκάλυψης του ρόλου του ΚΚΕ μέσα στην οργάνωση τηρήθηκε μέχρι τα μέσα του 1943. Οποιαδήποτε τέτοια αναφορά χαρακτηριζόταν προβοκατόρικη. Επομένως μπορεί κάλλιστα να αναφερθεί η εξής αντικειμενική αλήθεια. Ο ΕΛΑΣ ήταν ένας ταξικός στρατός με συγκεκριμένους σκοπούς, που γνώριζαν μόνο οι λίγοι μυημένοι κατά βάση στην ηγεσία του, και ένας στρατός με καθαρά εθνικιστική – πατριωτική λογική στην συντριπτική πλειοψηφία των απλών ανταρτών του, που δεν γνώριζαν τίποτα για κομμουνισμό και λοιπές ιδεολογίες».
Μη χάσετε την πλήρη έκδοση της «κυριακάτικης δημοκρατίας».
Μ.Η.Τ. 232120