Το καθεστώς Σημίτη στελεχώθηκε από προσωπικότητες του κοινού ποινικού δικαίου. Η ιδεολογία του ήταν ο εθνικός και ο θρησκευτικός αποχρωματισμός. Η πρακτική του εκδηλώθηκε με την προδοσία των Ιμίων, την παράδοση του Οτζαλάν στους Τούρκους και τα αναρίθμητα σκάνδαλα που εξαΰλωσαν τα αποθεματικά του κράτους και τις αποταμιεύσεις των Ελλήνων. Η πνευματική κοιτίδα του εκσυγχρονισμού και του «κινήματος», το οποίο εξέφρασε γνήσια, απόλυτα και αυθεντικά, δεν είναι τα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ, αλλά οι Φυλακές του Κορυδαλλού.
Τα παραπάνω γράφονται με αφορμή την ποινή κάθειρξης οκτώ ετών (με αναστολή, φυσικά) στην οποία καταδικάστηκε ο Τάσος Μαντέλης, πρώην υπουργός αλλά και γενικός γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου στην κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη. Η υπόθεση αφορούσε τα «μαύρα ταμεία» της Siemens και τη μίζα των 450.000 γερμανικών μάρκων που είχε λάβει ο Μαντέλης για να εγκρίνει σύμβαση της Siemens με τον ΟΤΕ.
Ο Κώστας Σημίτης ήταν ο διευθυντής μιας ορχήστρας που ανέβαζε ένα έργο στο οποίο η πατρίδα μας, στο βαγκνερικό φινάλε, παραδόθηκε στο πυρ της οικονομικής καταστροφής, του αφελληνισμού, της εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας στην απρόσωπη γραφειοκρατία των Βρυξελλών, που ορίζεται και καθορίζεται από τους Γερμανούς.
Τα δικαστήρια αναγνωρίζουν «πρότερο έντιμο βίο» και ελαφρυντικά στον Μαντέλη και τον αφήνουν ελεύθερο. Ελεύθερος κυκλοφορεί και ο Θόδωρος Τσουκάτος, ο έτερος εξ απορρήτων του αρχιερέα της διαπλοκής Κώστα Σημίτη. Και ο ίδιος ο Σημίτης όχι μόνο δεν έχει κριθεί δικαστικά για τις πράξεις και τις παραλείψεις του, αλλά έχει τέτοιο θράσος ώστε να καμώνεται τον «σοφό» που νουθετεί τους πολίτες με άρθρα, αναλύσεις και δημόσιες παρεμβάσεις του.
Το ΠΑΣΟΚ, το κίνημα των ποινικών που διαχειρίστηκε το δημόσιο χρήμα και το κατέφαγε, έχει δικαστεί και καταδικαστεί σε ισόβια απαξία από την Ιστορία. Ο εκσυγχρονισμός και τα μέλη της σημιτικής συμμορίας που λαδώνονταν για να υπογράφουν συμβάσεις έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Τα δικαστήρια επιδιώκουν να τους αναγνωρίζουν… ελαφρυντικά και πρότερο έντιμο βίο, αλλά η αλήθεια είναι άτεγκτη.
Μ.Η.Τ. 232120