Η Ιστορία συνήθως γράφεται από τους λίγους και υπογράφεται από τους πολλούς. Η άρχουσα τάξη κάθε έθνους, κράτους, συνασπισμού χωρών αποφασίζει την κατεύθυνση που πρέπει να λάβει ο συλλογικός βίος, σχεδιάζει αντιδράσεις σε γεγονότα, καλλιεργεί στο κοινό τις βασικές ιδέες που προωθούν τις επιδιώξεις της, και οι λαοί σ’ αυτή την εξίσωση βάζουν την ισχύ, τη θέληση, την πίστη και τον ενθουσιασμό τους. Είναι προφανές ότι, αν ο στόχος δεν ευοδωθεί, η ηγέτιδα τάξη φέρει το βάρος της ευθύνης, όχι ο λαός.
Στην Ελλάδα, όπως έχει κατ’ επανάληψιν τονιστεί από την εφημερίδα μας, υπάρχει τεράστιο πρόβλημα, ένα χάσκον κενό στα ανώτατα κλιμάκια της πυραμίδας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η δημοφιλία που έχει η ενδοτικότητα στην πολιτική, οικονομική, πνευματική και δημοσιογραφική ελίτ. Η συντριπτική πλειονότητα εκείνων οι οποίοι θα έπρεπε να καλλιεργούν το πατριωτικό αίσθημα στους πολίτες βιάζεται να ξεπουλήσει τα εθνικά δίκαια όσο όσο!
Κάθε φορά που οι ξένοι εγείρουν αξιώσεις έναντι της πατρίδας μας, οι μπροστάρηδες της χώρας προπαγανδίζουν το δίκιο του αντιπάλου. Εκφράζονται σαν πλασιέ των εχθρικών συμφερόντων και μιλούν για «τελευταία ευκαιρία» επιλύσεως εκάστου ζητήματος προκύπτει.
Δύο πρόσφατα -κορυφαίας σημασίας- παραδείγματα της μεθόδου της ομηγύρεως των ενδοτικών είναι το Σκοπιανό και το Σχέδιο Ανάν. Ολοι όσοι -είτε ηθελημένα είτε ακούσια- εκβίαζαν τους Ελληνες για λογαριασμό των ξένων διαψεύστηκαν με ηχηρό τρόπο. Το κατάπτυστο Σχέδιο Ανάν, το οποίο προωθούσαν οι συνήθεις ύποπτοι Αθηνών και Λευκωσίας, απορρίφθηκε από τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο, ενταφιάστηκε από τον κυπριακό λαό και η Κύπρος όχι μόνο δεν… καταστράφηκε, όπως ισχυρίζονταν οι αεί «πρόθυμοι», αλλά είναι έτοιμη να ξεκινήσει την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της και αμερικανικό αεροπλανοφόρο μπλόκαρε τις συχνότητες τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών τα οποία πετούσαν στην Κυπριακή ΑΟΖ, εγγύς σημείου όπου θα γίνουν γεωτρήσεις.
Και στο Μακεδονικό, όπου το κρατίδιο των Σκοπίων κινδυνεύει να διαλυθεί, διασύρθηκε η άποψη περί «τελευταίας ευκαιρίας». Η Ελλάδα, σε πείσμα των εκτιμήσεων της ισχυρής μειδοτικής ελίτ της, ισχυροποιεί τη γεωπολιτική σημασία της.