Οι ηγεσίες έρχονται και παρέρχονται, αλλά το συλλογικό πνεύμα που εκφράζουν αλλάζει σπάνια, ελάχιστα και με εξαιρετικά βραδείς ρυθμούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του προαναφερθέντος, ο «τουρκισμός».
Τώρα, που προσπεράστηκε η παγίδα που είχε στηθεί για την Κύπρο μας στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις για την «επίλυση» του προβλήματος της εισβολής και της κατοχής τμήματος της νήσου από την Τουρκία, ο πρόεδρος Ερντογάν αποκαλύπτει τις αληθινές προθέσεις του για το νησί.
Από το Αμβούργο, όπου βρισκόταν ως συμμετέχων στη Σύνοδο του G20, εξέφρασε την απογοήτευσή του για το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό. Ενώ ακόμα και όσοι αρέσκονται να επικρίνουν την ελληνική και την ελληνοκυπριακή πλευρά αναγνωρίζουν ότι την ευθύνη για το ατελέσφορο των διαπραγματεύσεων φέρει η Τουρκία, ο Ερντογάν κατηγόρησε τον Ελληνισμό για την έκβαση των συνομιλιών και απείλησε με τα ακόλουθα εξωφρενικά: «Θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ένα σχέδιο Β’ και Γ’. Θα το εξετάσουμε και θα κοινοποιήσουμε τα συμπεράσματά μας με τους αποδέκτες του»!
Η Τουρκία δεν καταλαβαίνει καμία γλώσσα εκτός από εκείνη της δυνάμεως. Δικαιοσύνη, διεθνείς σχέσεις, ανθρωπισμός, ελευθερία, αξιοπρέπεια και αυτοδιάθεση των λαών είναι λέξεις και φράσεις κενές περιεχομένου. Οταν Τούρκοι αξιωματούχοι ακούν οποιονδήποτε από τη διεθνή κοινότητα να επικαλείται όλα τα παραπάνω «μόνα» τους, δίχως να τα συνοδεύει πειστική απειλή χρήσης βίας ή η πεποίθηση ότι όποιος τα διατυπώνει είναι ισχυρός, τότε αντιδρούν καγχάζοντας και η επιθετική και αρπακτική τους διάθεση πολλαπλασιάζεται.
Αυτές οι εκτιμήσεις για την Τουρκία και τον εθνικό, πολιτικό, κοινωνικό και… συναισθηματικό προσανατολισμό του συμπλόκου των δυνάμεων που την ελέγχουν δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα συμπέρασμα από τη διαχρονική συμπεριφορά της χώρας.
Ο Ελληνισμός, για να βρει λύση για το Κυπριακό, δεν χρειάζεται να επιδίδεται σε καλοπιάσματα του βάρβαρου θύτη ευελπιστώντας στον εξευμενισμό του. Απλά πρέπει να επιδιώξει να γίνει κατά πολύ ισχυρότερος από την Τουρκία και να περιμένει υπομονετικά για την κατάλληλη στιγμή.
Ολα τα υπόλοιπα είναι περιττά και εξαιρετικά επικίνδυνες αυταπάτες.
Μ.Η.Τ. 232120