Το τίμημα των επενδύσεων

Μια από τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στις μπανανίες και τις ευνομούμενες χώρες είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι επενδύσεις. Είναι γνωστό πώς αντιμετωπίζουν τους επενδυτές οι σοβαρές χώρες. Φιλικά, αλλά δίχως να παραδίδουν γην και ύδωρ. Με νόμους σαφείς και υποχρεωτικά σεβαστούς. Στις μπανανίες δεν εμφανίζονται συχνά σοβαροί επενδυτές, διότι θεωρούν αποθαρρυντικούς παράγοντες την πολυνομία, τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά των πολιτικών και των στελεχών της διοίκησης, αλλά και το ασύμφορο και ρευστό φορολογικό καθεστώς.

Οι μπανανίες κατά κανόνα έλκουν διάφορα διεθνή αρπακτικά ή κεφαλαιούχους που συμψηφίζουν τα προαναφερθέντα αντικίνητρα με την αντιμετώπιση της χώρας, των ανθρώπων και του φυσικού περιβάλλοντος ως «πάγια στοιχεία» και αναλώσιμα που ανήκουν στις επιχειρήσεις τους.

Η «δημοκρατία», σ’ ένα συγκλονιστικό οδοιπορικό της στη Στρατονίκη, ένα χωριό της βορειοανατολικής Χαλκιδικής, έδειξε ποιον δρόμο ακολουθεί τον τελευταίο καιρό μια επένδυση της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός. Αναφέρει χαρακτηριστικά το σχετικό άρθρο: «Στρατονίκη, χωριό της βορειοανατολικής Χαλκιδικής, του Δήμου Αριστοτέλη, με μεγάλη μεταλλευτική ιστορία. Το χωριό μοιάζει σαν να το χτύπησε ο Εγκέλαδος: τα σπίτια έχουν ρωγμές, δρόμοι έχουν ανοίξει, τα κτίρια έχουν υποστεί καθιζήσεις.

Οι κάτοικοι φοβούνται για τα σπίτια τους – φοβούνται γενικώς. Νιώθουν τα τραντάγματα από τα εκρηκτικά του μεταλλείου Μαντέμ Λάκκος της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός. Τρεις φορές την ημέρα, πρωί, μεσημέρι και βράδυ, νιώθουν τη γη να σείεται κι ας μη γίνεται σεισμός. Ακριβώς κάτω από το χωριό τους περνούν οι στοές του μεταλλείου, οι οποίες διανοίγονται με φουρνέλα. Τόνοι εκρηκτικών “ξεκοιλιάζουν” τους πρόποδες του βουνού Στρεμπενίκος, όπου βρίσκεται η Στρατονίκη. Κανείς, ωστόσο, δεν τολμά να μιλήσει, να ανοίξει το σπίτι του. Τα στόματα είναι σφραγισμένα – ο φόβος βασιλεύει».

Οι αποκαλυπτικές μαρτυρίες των κατοίκων στην εφημερίδα μας και το φωτογραφικό υλικό με το οποίο αποτυπώθηκε το οδοιπορικό της «δημοκρατίας» πρέπει να απασχολήσουν και τα καθ’ ύλην αρμόδια όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά και τους κρατικούς φορείς, που οφείλουν να εποπτεύουν τη λειτουργία των μεταλλείων.