Τα αποτελέσματα της ασυδοσίας!

Αρχικά είχαμε τους λεγόμενους γνωστούς άγνωστους που έκαιγαν και λεηλατούσαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους. Δεν υπήρχε συγκέντρωση που να μην τελείωνε με καταστροφή, η οποία είχε ως επίλογο εισβολή και κατάληψη του Πολυτεχνείου. Εκεί εκτυλισσόταν κλεφτοπόλεμος με τα ΜΑΤ, που έληγε συνήθως με το φως της ημέρας. Μάλιστα, έχουν μείνει ιστορικές οι φωτογραφίες που τους έδειχναν να αποχωρούν ανενόχλητοι και τους αστυνομικούς να στέκονται ένθεν κακείθεν θυμίζοντας άγημα.

Οταν οι εποχές άλλαξαν, αποκτήσαμε τους μπαχαλάκηδες, που εμφανίστηκαν στις πλατείες εκμεταλλευόμενοι την αγανάκτηση των πολιτών για τα Μνημόνια. Το περίφημο κίνημα της πλατείας έσβησε με την άνοδο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, αλλά κάποια κληρονομιά έμεινε. Με τον μανδύα των αντιεξουσιαστών οι νέες παρέες πήραν τη σκυτάλη της παρανομίας στα Εξάρχεια και όχι μόνο.

Το επικίνδυνο είναι ότι αυτή τη φορά τούς χαϊδεύουν τα αυτιά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνητικοί πλέον βουλευτές. Οσα επιμένει να υποστηρίζει, ξεπερνώντας τα όρια της επικίνδυνης γραφικότητας, συγκεκριμένος βουλευτής δυστυχώς έχουν αρκετούς θιασώτες εντός του ΣΥΡΙΖΑ, που προφανώς μπερδεύουν την επαναστατικότητα και την ορμή των νέων με την τρομοκρατία και τη βία την οποία επιχειρούν να επιβάλουν οι οραματιζόμενοι το σύγχρονο αντάρτικο πόλεων.

Οταν παρακολουθούσαν ως απαθείς θεατές τους καταληψίες να προκαλούν ζημιές στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όταν στήριζαν και δικαιολογούσαν τους εισβολείς στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης προκειμένου να διαμαρτυρηθούν δήθεν για το real estate της Εκκλησίας (!), η ρίψη μολότοφ στη Μονή Πετράκη δεν θα πρέπει να τους προκαλεί εντύπωση.

Ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ στήριζε το κίνημα «Δεν πληρώνω», το κίνημα της πλατείας, τις καταλήψεις πανεπιστημίων και εξέφραζε την αλληλεγγύη του ακόμα και σε πρόσωπα σχετιζόμενα με υποθέσεις τρομοκρατίας. Τώρα ως κυβέρνηση έρχεται αντιμέτωπος με τις επιλογές του.

Τα αποτελέσματα της ασυδοσίας που καλλιεργούσαν και πυροδοτούσαν όλα αυτά τα χρόνια διάφορα στελέχη του εκδηλώνονται σήμερα με τον πιο επώδυνο τρόπο. Το τίμημα πληρώνει όμως ολόκληρη η ελληνική κοινωνία. Γι’ αυτό, έστω και με καθυστέρηση, οφείλουν όχι απλώς να συμμαζέψουν την κατάσταση αλλά και να αποφασίσουν καθαρά με ποιον είναι: με τη νομιμότητα ή με τα γκρουπούσκουλα της ανομίας; Οσο για τα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που διατείνονται ορισμένοι αμετανόητοι, αυτά τα έχουν όλοι και όχι μόνο οι εκλεκτοί τους…