Τραγική ειρωνεία τραπεζικού τύπου

Οι αριθμοί μαρτυρούν ότι η μερίδα του λέοντος από τα περιβόητα «πακέτα διάσωσης της Ελλάδας από τη χρεοκοπία» αφορούσε τις τράπεζες. Η «σωτηρία» για τους πολίτες δεν άφησε πίσω της τίποτε άλλο παρά καταστροφή, ανέχεια, απογοήτευση. Οι Ελληνες θα κληθούν, ως συνήθως, να πληρώσουν τα σπασμένα της κακοδιαχείρισης, των θαλασσοδανείων, της χειραγώγησης της επιχειρηματικής ζωής από τους πολιτικούς και την παρέμβαση της διαπλοκής στην πολιτική ζωή του τόπου.

Οι μπαλαντέρ της παρακμής ήταν μερικά πρόσωπα «κλειδιά» του τραπεζικού τομέα. Εκείνοι με τις αποφάσεις τους νόθευσαν τον ανταγωνισμό και οδήγησαν σε μαρασμό την ελληνική οικονομία, δανειοδοτώντας επιχειρηματίες που δεν έπρεπε να πάρουν σεντ και αρνούμενοι να βοηθήσουν υγιείς και αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις.

Οπως έγραψε η «δημοκρατία», οι τράπεζες «θέλουν τώρα τα κλειδιά υπερχρεωμένων επιχειρήσεων που βρίσκονται προ του σταδίου της εκκαθάρισης. Στόχος, να επιβάλουν αλλαγές διοικήσεων και αυξήσεις κεφαλαίου ώστε να αποτραπεί το οριστικό κλείσιμο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, μάλιστα, έχουν ήδη καταθέσει την πρότασή τους για αλλαγή στον νόμο για τα «κόκκινα» δάνεια, όσον αφορά το ειδικό καθεστώς εκκαθάρισης των προβληματικών επιχειρήσεων. […] Θέλουν να τροποποιηθεί ο νόμος για τα «κόκκινα» δάνεια και να δίνει πριν από την εκκαθάριση στους πιστωτές με απαιτήσεις που αντιστοιχούν στο 40% των συνολικών υποχρεώσεων του οφειλέτη δικαίωμα ψήφου στις μετοχές που κατέχουν έμμεσα μέσω του δανεισμού».

Οι τράπεζες, που συνέβαλαν τα μέγιστα στη διαμόρφωση της οικονομικής ασφυξίας του τόπου, επιδιώκουν να πάρουν τα ηνία -αποκτώντας δικαίωμα ψήφου στις γενικές συνελεύσεις των μετόχων- των προβληματικών επιχειρήσεων.

Η πρόφαση είναι εύηχη: να αποφευχθεί το λουκέτο, η εκκαθάριση της επιχείρησης. Ομως, τα εχέγγυα που προσφέρουν δεν είναι καλά. Δεν υπάρχει περίπτωση να λυθεί ως διά μαγείας ένα πρόβλημα από τα πρόσωπα που το δημιούργησαν. Αυτό είναι άτοπο.

Η μεγαλύτερη προσφορά που μπορούν να κάνουν οι τράπεζες στην πατρίδα μας είναι να λειτουργούν όπως επιβάλλουν ο νόμος και η κοινή λογική. Αυτά αρκούν.