Τα ανακλαστικά είναι εκείνα που δίνουν θετικό ή αρνητικό πρόσημο στον εκάστοτε κυβερνήτη. Γιατί πολύ απλά δείχνουν την επαφή που έχει ο ίδιος και όχι οι πρόθυμοι παρατρεχάμενοί του με την κοινωνία.
Η προηγούμενη κυβέρνηση κατέρρευσε όταν επέμεινε να κρατά εν υπνώσει τα ανακλαστικά της στο ζήτημα του ΕΝΦΙΑ. Παρά τις επισημάνσεις που γίνονταν από παντού, παρά τα καμπανάκια από το εσωτερικό της, παρέμεινε εμμονικά στο λάθος της αμετακίνητη και το πλήρωσε ακριβά. Ο ΕΝΦΙΑ ήταν η αρχή του τέλους για την κυβέρνηση των Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελου Βενιζέλου.
Οσα βλέπουμε να εξελίσσονται με αφορμή το ασφαλιστικό και τις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών δείχνουν ότι με μαθηματική ακρίβεια κάτι ανάλογο θα συμβεί και με την παρούσα κυβέρνηση.
Οι κατάφωρες αδικίες, από τη μια, και οι παράλογες απαιτήσεις, από την άλλη, έχουν εξοργίσει τους πάντες, είτε πρόσκεινται φιλικά στην «πρώτη φορά αριστερά» είτε όχι.
Και μπορεί κάποιοι να βλέπουν ως ταξικούς αντιπάλους τους γιατρούς, τους δικηγόρους, τους μηχανικούς και άλλους ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά η αλήθεια είναι ότι μαζί με τα ξερά (και αναφερόμαστε σε όσους φοροδιαφεύγουν) θα καούν και τα χλωρά.
Το ότι ξεσηκώθηκαν πολίτες που ως τώρα ουδέποτε κατέβαιναν σε διαδηλώσεις λέει πολλά. Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να κατηγορείται για πολιτικές του επιλογές, αλλά όχι για έλλειψη ανακλαστικών. Και έχει την ευκαιρία να αποδείξει ότι τα διατηρεί ακόμη. Να πάρει άμεσα πίσω το εγκληματικό «σχέδιο Κατρούγκαλου», που ισοπεδώνει με λογική σοβιετικού τύπου όποιους ακόμη μπορούν να παράγουν πλούτο.
Διαφορετικά αργά ή γρήγορα θα τον πάρει το ποτάμι και το φιάσκο του ΕΝΦΙΑ θα μοιάζει με παρωνυχίδα σε σχέση με αυτά που θα ακολουθήσουν. Λογική, μέτρο και ευαισθησία απαιτούνται στο ασφαλιστικό.
Ας τολμήσει λοιπόν ο κ. Τσίπρας και ας μη δώσει ο ίδιος τις σφαίρες για την πολιτική του αυτοκτονία! Σήμερα όμως, γιατί αύριο θα είναι αργά για τον ίδιο, την κυβέρνησή του και ίσως και για την Ελλάδα.
Μ.Η.Τ. 232120