Εκπαιδευτικός αφελληνισμός

Για όλους και για όλα υπάρχουν χρήματα στο κράτος και ενδιαφέρον από την εκτελεστική εξουσία. Μόνο για τους Ελληνες δεν υπάρχει τίποτε από τα παραπάνω.

Περισσεύουν πόροι για Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, για υποδοχή, σίτιση, περίθαλψη, εκπαίδευση και στέγαση προσφύγων και λαθρομεταναστών, για φιέστες, πανηγύρια, μίζες, πιστωτές, για οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος νους. Επίσης, περισσεύει χρόνος από τους υπουργούς για να μεριμνήσουν για όλα όσα αφορούν τους ισχυρούς ξένους «συμμάχους» και «φίλους» μας.

Οταν, όμως, πρόκειται να διατεθεί έστω και ένα ευρώ ή να υπογραφεί μια υπουργική απόφαση για το έθνος, τη γλώσσα, τον πολιτισμό, τη διατήρηση της φλόγας του Ελληνισμού στις καρδιές των ομογενών μας, είτε οι στρόφιγγες κλείνουν είτε προκύπτουν ζητήματα «ιδιότυπων» νομικών επιπλοκών που καταλήγουν στην αποκοπή της Ομογένειάς μας από τον ομφάλιο λώρο που την ενώνει με την πατρίδα.

Σχετικό με τα προαναφερθέντα είναι το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της «κυριακάτικης δημοκρατίας», που έφερε στο φως της δημοσιότητας την εξοργιστική περίπτωση του ελληνικού δημόσιου σχολείου στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας, όπου υπάρχουν δίδακτρα 3.300 ευρώ!

Από τη μία, το Δημόσιο στέλνει (με τη μέθοδο των αποσπάσεων) προσωπικό και εκπαιδευτικό υλικό και, από την άλλη, επιτρέπει στον Σύλλογο Ελλήνων Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου να επιβάλει την πληρωμή ακριβών διδάκτρων στους γονείς οι οποίοι επιθυμούν να εγγράψουν τα παιδιά τους εκεί.

Τα δυσβάσταχτα ποσά που καλούνται να πληρώσουν οι γονείς αφορούν «τη λειτουργία του κτιρίου και την εν γένει εύρυθμη λειτουργία του».

Οπως έγραψε η εφημερίδα μας, το πρόβλημα δεν το αντιμετωπίζει μόνο η ελληνική κοινότητα στο Βουκουρέστι, αλλά και «πολλοί Ρουμάνοι, οι οποίοι ως οικονομικοί μετανάστες βρέθηκαν για πολλά χρόνια στη χώρα μας, δημιούργησαν οικογένειες, τα παιδιά τους έμαθαν ελληνικά και πλέον επιστρέφουν στη χώρα τους».

Αυτά, φυσικά, θα ήταν δυνατόν να ρυθμιστούν άμεσα, αφού θα μπορούσε ο υπουργός με ένα τηλεφώνημά του να έχει παρέμβει δραστικά, αξιώνοντας τα αυτονόητα.

Οι γονείς αναμένουν…