Ακούγοντας τα διάφορα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και τη σθεναρή επιχειρηματολογία τους κάθε φορά που υπερψηφίζουν κάποια από τα μέτρα του Μνημονίου 3, γεννάται σε όλους τους λογικούς ανθρώπους η απορία: Θα έλεγαν, άραγε, «ναι» έστω σε ένα από αυτά τα μέτρα-φωτιά που καταθέτουν και υποστηρίζουν με στεντόρεια φωνή, εάν τα κατέθετε η Ν.Δ.; Ή θα βρίσκονταν στα… κάγκελα, απειλώντας Θεούς και δαίμονες και καλώντας ταυτόχρονα τους αγανακτισμένους να… πάνε πλατεία;
Να μας επιτρέψετε να πούμε ότι θα συνέβαινε το δεύτερο. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ζωνόταν τα… άρματα έτοιμος να τα κάνει όλα «γης μαδιάμ», καταγγέλλοντας τη μνημονιακή κυβέρνηση που δεν αφήνει κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη, βάζει τέλη, νέα χαράτσια στα Ι.Χ. και καταργεί κάθε ευνοϊκή ρύθμιση για τις 100 δόσεις.
Αλλά, ξεχάσαμε: αυτός ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ των αντιπολιτευτικών εδράνων. Ο ΣΥΡΙΖΑ της κυβέρνησης είναι όλο αγκαλίτσες και φιλάκια από τη Μέρκελ μέχρι το δίδυμο Ερντογάν – Νταβούτογλου.
Η αλήθεια είναι (όπως είχαμε επισημάνει εδώ και καιρό) ότι από εδώ και πέρα την κυβέρνηση Τσίπρα θα την κυνηγά το κομματικό παρελθόν της! Οσα εξελίχθηκαν με αφορμή την παραίτηση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη και το… αντάρτικο του Νικολόπουλου είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Αργά ή γρήγορα, θα ενεργοποιηθεί το plan B των δανειστών, που δεν είναι άλλο από μια κυβέρνηση «ευρύτερης αποδοχής».
Οχι από τον ελληνικό λαό – αυτόν τον έχουν γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Μια κυβέρνηση «ευρύτερης αποδοχής» από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, που θα υλοποιήσει το σχέδιο το οποίο άφησε στη μέση ο Γιώργος Παπανδρέου. Και αυτό δεν είναι άλλο από το τέλος της Ελλάδας όπως την ξέραμε από τη Μεταπολίτευση και μετά.
Στόχος τους, έτσι κι αλλιώς, ήταν η μετατροπή της σε αποικία, χωρίς εθνική ταυτότητα, χωρίς αρχές και αξίες. Μια αποικία μεταναστών, προσφύγων και οικονομικών ζωνών για τους έχοντες και κατέχοντες της Ε.Ε. Οσο για τον σύντροφο Αλέξη, θα συνεχίσει να ζητά παραιτήσεις, μέχρι να δώσει τελικά τη δική του…
Μ.Η.Τ. 232120