Ο στρατάρχης Παπάγος είναι μια εμβληματική προσωπικότητα της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας. Ο,τι αξίζει, ό,τι αντέχει, ό,τι κρατά όρθια την πατρίδα μας φέρει και την υπογραφή του Αλέξανδρου Παπάγου. Ο πρώτος Ελλην αξιωματικός των Ενόπλων Δυνάμεών μας που ονομάστηκε «στρατάρχης» σχεδίασε, προετοίμασε και πραγματοποίησε μαζί με τον Ιωάννη Μεταξά τον πολεμικό και ηθικό άθλο του ελληνοϊταλικού πολέμου. Το νικηφόρο ΟΧΙ δεν ειπώθηκε… κατά τύχη. Το οριοθέτησαν και το συνδημιούργησαν οι κεφαλές της πολιτειακής, πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Οι Γερμανοί έριξαν τον Παπάγο στα κάτεργα του Νταχάου για την αντιστασιακή δράση του. Ακόμα μία απόδειξης αρετής του ανδρός.
Ο Παπάγος, το 1949, συνέβαλε, ως επικεφαλής του Στρατού μας, στη νίκη εναντίον της κομμουνιστικής ανταρσίας. Επιπλέον, η περίοδος της πρωθυπουργίας του, που ακολούθησε, χαρακτηρίζεται από εντιμότητα, αποτελεσματικότητα και ευρύτητα πνεύματος. Η μνήμη του Αλέξανδρου Παπάγου είναι άξια κάθε τιμής και εκείνος θα έπρεπε να αποτελεί σημείο αναφοράς για την παράταξη της Δεξιάς.
Δυστυχώς, το κόμμα που φιλοδοξεί να εκφράζει αυθεντικά και κυρίαρχα τη Δεξιά περιφρονεί τους καλύτερους και ζητιανεύει πιστοποιητικά «δημοκρατικότητας» από τους χειρότερους. Φέτος συμπληρώθηκαν 60 χρόνια από τον θάνατο του εμπνευσμένου πατριώτη Αλέξανδρου Παπάγου και η σιωπή από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας ήταν εκκωφαντική. Λες και δεν υπήρξε ο δοξασμένος στρατιώτης που συνέτριψε τους Ιταλούς. Λες και δεν μαθεύτηκε ποτέ το όνομα εκείνου που φυλάκισαν στο Νταχάου οι Γερμανοί. Λες και δεν έσωσε την τιμή και την ακεραιότητα της χώρας, συντρίβοντας, το 1949, τις ασυγκράτητες ορδές των σλαβοκίνητων ανταρτών.
Η τάση του κόμματος να αγνοεί, να αποσιωπά, να περιφρονεί όλους όσοι ωφέλησαν το έθνος και τον λαό δύσκολα μπορεί να εξηγηθεί με λογικούς όρους και ουδείς πρόκειται να ασχοληθεί στα σοβαρά… ψυχαναλύοντας μια κομματική νομενκλατούρα. Ούτως ή άλλως, η ψυχή της παράταξης, ο σπουδαίος λαός της, αλλά και η ίδια η Ιστορία δεν λησμονούν όσα και όσους αξίζουν. Το πρόβλημα το έχει το κόμμα, που απομακρύνεται από τα σημεία της ισχύος του και μετατρέπεται σ’ έναν άψυχο και διαρκώς συρρικνούμενο μηχανισμό, ο οποίος ζητά την πολιτική εξουσία δίχως να εξηγεί τι πρόκειται να κάνει με αυτήν.
Η εφημερίδα μας δεν σκοπεύει να ρίξει «λευκή πετσέτα» στη μάχη των ιδεών – την πρώτη και κύρια που πρέπει να κερδηθεί για την παράταξη. Ο Αλέξανδρος Παπάγος είναι μια πολύτιμη και λαμπρή εγγραφή στα μητρώα των ηρώων της χώρας, και σήμερα η «κυριακάτικη δημοκρατία» προσφέρει στους αναγνώστες της την ευκαιρία να γνωρίσουν τον άνθρωπο, τον μαχητή και τον πολιτικό, με το βιβλίο του ιστορικού Ηλία Ηλιόπουλου.