Πολλά περιττά βάρη πρέπει να αποφεύγουν να σηκώνουν στη συνείδησή τους όσοι ασχολούνται με τη διαχείριση των κοινών υποθέσεων. Ενα από τα απεχθέστερα είναι οι εμμονές. Οσοι δηλώνουν εμφατικά την ιδεολογία τους και στις ερωτήσεις που άπτονται της κοινής λογικής απαντούν με τσιτάτα και νεφελώδεις ασάφειες είναι συνήθως εμμονικοί άνθρωποι, πρόθυμοι να θυσιάσουν ολόκληρα έθνη στον βωμό των ιδεοληψιών τους.
Αυτή η σκέψη ήταν η πρώτη που ήρθε στον νου πολλών τηλεθεατών που παρακολούθησαν αποσπάσματα από την ομιλία της αποτυχημένης υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασίας Χριστοδουλοπούλου στη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας.
Η κυρία Χριστοδουλοπούλου, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να χρυσώσει το χάπι του εποικισμού της χώρας μας από αλλόθρησκους, επιτέθηκε εναντίον όλων -πλην της κυβέρνησης που τη διόρισε υπουργό.
Για τις άθλιες εικόνες και την αφόρητη κατάσταση στα νησιά, τις εξεγέρσεις των λαθρομεταναστών, τα περιστατικά βίας, την έξαρση της εγκληματικότητας φταίνε όλοι οι άλλοι, αλλά όχι η ίδια και η κυβέρνηση. Ευθύνεται το κράτος, οι προηγούμενες κυβερνήσεις, οι ρατσιστές που αντιδρούν, οι δήμαρχοι των νησιών που δεν… συνεργάζονται (στο να αποτελέσει το νησί τους επικράτεια ενός χαλιφάτου), η Ε.Ε., οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και άλλες δυνάμεις «που εξολοθρεύουν χώρες» και -πάνω απ’ όλα- η έλλειψη υποδομών!
Λες και η Ελλάδα έπρεπε να έχει σχεδιαστεί, ήδη από τα πρώτα χρόνια που ακολούθησαν την Εθνεγερσία του 1821, για να υποδέχεται δεκάδες εκατομμύρια λαθρομεταναστών!
Ετι δε, σ’ ένα ρεσιτάλ αχαρακτήριστης πολιτικής… ελαφρότητας, η κυρία Χριστοδουλοπούλου είπε ότι δεν νομιμοποιούμεθα ως χώρα να πούμε ότι «δεν χωράνε άλλοι», επειδή το 80% απ’ όσους έρχονται είναι πρόσφυγες.
Οπότε, αφού όλοι πρέπει να χωρέσουν, δεν έχει την παραμικρότερη σημασία ούτε η χώρα ούτε η εθνική κυριαρχία ούτε η κοινωνία ούτε οτιδήποτε άλλο.
Το μόνο που πρέπει να μας απασχολεί είναι να δημιουργούμε υποδομές για αναρίθμητους λαθρομετανάστες και να πληρώνουμε όσα χρειαστούν.