Οσα αποκαλύπτονται με αφορμή τη δολοφονία του άτυχου εστιάτορα στην Υδρα έρχονται να επιβεβαιώσουν το ότι η ελληνική κοινωνία είναι στο έλεος του κάθε παράνομου μετανάστη και του κάθε εγκληματία.
Δυστυχώς, οι νόμοι στην Ελλάδα έχουν γίνει «λάστιχο» (πάντα σε βάρος του πολίτη), με αποτέλεσμα οι κακοποιοί να στήνουν… πάρτι και να μετατρέπουν όποτε θέλουν τη ζωή των κατοίκων αυτής της χώρας σε κόλαση.
Ο νόμος που άνοιγε τις πόρτες στον κάθε εγκληματία για να συνεχίσει το… έργο του, με πρόσχημα την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης, ήταν και είναι λάθος και αφήνει την κοινωνία απροστάτευτη. Η δολοφονική δράση των δύο Γεωργιανών είναι απλώς το σύμπτωμα σε μια εγκληματική πολιτική που επέλεξε το υπουργείο Δικαιοσύνης, με πρόσχημα την πιο εύκολη επανένταξη των καταδίκων.
Διότι δεν μπορεί να αφήνει εγκληματίες, που έχουν καταδικαστεί σε ποινή κάθειρξης άνω των 10 ετών για σοβαρά αδικήματα, να αποφυλακίζονται με μόνο όρο επί της ουσίας το να έχουν εκτίσει το ένα τρίτο της ποινής τους. Οι υπεύθυνοι αυτού του νόμου έβαψαν τα χέρια τους με το αίμα ενός αθώου πολίτη που δεν τους έφταιγε σε τίποτε.
Ας ελπίσουμε ο αδικοχαμένος εστιάτορας να είναι το τελευταίο θύμα αυτού του νόμου, ο οποίος πρέπει να αλλάξει εδώ και τώρα. Οπως εδώ και τώρα θα έπρεπε να παραιτηθεί ο αρμόδιος υπουργός. Διότι ο κ. Παρασκευόπουλος όχι μόνο δεν συνειδητοποιεί το επικίνδυνο του νόμου που εφήρμοσε, αλλά βγήκε χθες να τον δικαιολογήσει (!), λέγοντας ότι «για όλες τις πρόσκαιρες ποινές εγκλεισμού φθάνει κάποτε η ώρα της απόλυσης και μια επιμήκυνση του χρόνου κράτησης συνήθως δεν μειώνει τα ποσοστά υποτροπής στο έγκλημα.
Ισα ίσα, καθιστά την κοινωνική επανένταξη δυσκολότερη και επομένως τη δευτερογενή εγκληματικότητα πιθανότερη». Θα προτείναμε να ξαναδιαβάσει το άρθρο 12 του νόμου που φέρει και την υπογραφή του, παρά όσα ισχυρίζεται.
Με αυτές τις νοοτροπίες και αυτές τις επιλογές, φοβόμαστε ότι οι εγκληματίες θα συνεχίσουν τη δράση τους, μια και δεν θα έχουν να φοβούνται τίποτε: ούτε Θεό ούτε Δικαιοσύνη…