Δεν γνωρίζουμε εάν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας διάβασε αυτό που ζητά από τους βουλευτές να ψηφίσουν, από τους υπουργούς να εφαρμόσουν και από τον ελληνικό λαό να βιώσει. Οσοι, πάντως, το διάβασαν -με την πικρή και επώδυνη εμπειρία, άλλωστε, τόσο από το Μνημόνιο 1 όσο και από το Μνημόνιο 2- αντιλαμβάνονται, χωρίς να χρειάζονται ειδικές γνώσεις Οικονομικών, ότι και αυτό το Μνημόνιο ούτε αντέχεται ούτε βγαίνει.
Ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε να το γνωρίζει αυτό καλύτερα από όλους. Αλλωστε επί χρόνια προσπαθούσε να πείσει τον ελληνικό λαό για τα αδιέξοδα των Μνημονίων, έως ότου το κατάφερε. Εγινε πρωθυπουργός, γιατί δημιούργησε ελπίδα και προσμονή. Κι ο ελληνικός λαός τον υποστήριξε όλο αυτό το διάστημα. Τον πίστεψε και την ώρα του δημοψηφίσματος, που οδήγησε στο εντυπωσιακό 61% υπέρ του «όχι».
Βεβαίως, δεν είναι η πρώτη φορά που στην Ιστορία της χώρας παρατηρούνται ανάλογα φαινόμενα ανακολουθίας, πλήττοντας την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και των εκφραστών του. Τα επιχειρήματα του κ. Τσίπρα γι’ αυτή τη μετάλλαξή του και τους λόγους που την προκάλεσαν -σε μια από τις πιο οριακές στιγμές για τη χώρα- θα κριθούν, ενδεχομένως και πολύ αυστηρά. Θα κριθούν κατά πάσα πιθανότητα πολύ σύντομα και από τον ίδιο τον ελληνικό λαό.
Σε κάθε περίπτωση όμως η εικόνα ενός πρωθυπουργού ο οποίος παίρνει πίσω όχι μόνο όσα υποσχέθηκε, αλλά και όσα εισηγήθηκε και ψηφίστηκαν τους προηγούμενους μήνες από τη Βουλή, είναι -αν μη τι άλλο- απογοητευτική. Και σίγουρα δεν δικαιολογεί χαμόγελα όπως αυτά που είδαν οι Ελληνες πολίτες κατά τη χθεσινή επίσκεψη του κ. Τσίπρα στο υπουργείο Υποδομών.
Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ο πρωθυπουργός αντιμετωπίζει με χαλαρή διάθεση όλη αυτή την κατάσταση. Ηδη ένας νέος λογαριασμός πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ έρχεται στις πλάτες του ελληνικού λαού και είναι λάθος να επικρατεί η άποψη ότι, λόγω των ημερών, το βάρος αυτό δεν γίνεται αντιληπτό. Αλλωστε τα μπάνια του λαού τελειώνουν σε λίγες ημέρες. Ακόμη κι αν καθυστερήσει τεχνηέντως η εφαρμογή των μέτρων για μερικές εβδομάδες, ώστε να μεσολαβήσουν οι κάλπες, το τοπίο δεν αλλάζει.
Οι στιγμές είναι δύσκολες και -αν μη τι άλλο- άπαντες οφείλουν να δείχνουν ότι τουλάχιστον το αντιλαμβάνονται.
Μ.Η.Τ. 232120