Ενας από τους βασικούς λόγους της οικονομικής καχεξίας της πατρίδας μας είναι ότι χρυσοπληρώνουμε το τίποτα. Οι κόποι, οι προσπάθειες, οι ιδέες, τα όνειρα και οι θυσίες των φορολογουμένων πηγαίνουν στράφι. Οι Ελληνες πολίτες στενάζουν κάτω από τα ασήκωτα βάρη που έχουν κατά καιρούς επιβληθεί από το υπουργείο Οικονομικών και, σε αντάλλαγμα, παίρνουν προβλήματα! Αυτή η κατασκευή που αποκαλείται ελληνικό κράτος χρεώνει τους πάντες και τα πάντα δίχως μέτρο, δίχως περίσκεψη και δίχως δισταγμό και απαιτεί διαρκώς περισσότερα – λες και πρόκειται για υπόθεση εκβιασμού του κοινού ποινικού δικαίου, όπου οι εκβιαστές έχουν διαρκώς κλιμακούμενες αξιώσεις από τα θύματα, που έχουν υποκύψει.
Τώρα, έπειτα από μια κολασμένη πενταετία, ουδείς βλέπει κάποιο φως στην πολυδιαφημισμένη άκρη του τούνελ. Αντιθέτως, το σκοτάδι πυκνώνει.
Οπως έχει πολλάκις αναφερθεί, η τρόικα αξιώνει να ανέβει η προκαταβολή φόρου από 55% στο 75% φέτος και στο 100% το 2016 για περίπου 700.000 μικροεπιχειρηματίες, ελεύθερους επαγγελματίες και αμειβόμενους με μπλοκ παροχής υπηρεσιών. Με λίγα λόγια, το κράτος υποθέτει ότι η οικονομική κατάσταση των προαναφερθέντων θα παραμείνει τουλάχιστον ίδια και γι’ αυτό θέλει όλα τα χρήματα του επόμενου εκκαθαριστικού… μπροστά!
Η προκαταβολή φόρου σε ποσοστό 100% είναι τόσο παράλογη όσο και απολύτως εχθρική προς την έννοια της ατομικής ελευθερίας και την οικονομική ανάπτυξη οποιασδήποτε χώρας. Πρώτο και κύριο, δεν είναι δυνατόν να προεξοφλείται από την πλευρά του κράτους η βούληση του πολίτη να διατηρήσει την επιχείρησή του και το επόμενο έτος και διά τούτο να φορολογείται προληπτικώς.
Δεύτερον, το όποιο αποθεματικό υπάρχει (αν μπορέσει να συγκεντρωθεί αυτή τη δύσκολη περίοδο) μπορεί ο αυτοαπασχολούμενος ή ο επιχειρηματίας να θελήσει ή να χρειαστεί να το δαπανήσει για την ψυχαγωγία του, για την οικογένειά του, για αγορά καταναλωτικών αγαθών, για λόγους υγείας ή για επενδύσεις στην ίδια ή σε άλλη επιχείρηση. Από πού κι ως πού το κράτος απλώνει τα χέρια του σαν… φραγή στην τσέπη των φορολογουμένων;
Με την υπάρχουσα γραφειοκρατία, τα capital controls, την ανασφάλεια, την υπολειτουργία των υποεπιτροπών στις τράπεζες που εγκρίνουν τις συναλλαγές των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με το εξωτερικό, το κράτος διευκολύνει τον επιχειρηματία να αναστείλει εργασίες και να γίνει ποινικά υπόλογος για οφειλές στην Εφορία, σε ασφαλιστικά ταμεία και σε ιδιώτες.
Γι’ αυτές τις… ανεκτίμητες υπηρεσίες του και για να υπάρξει εναρμόνιση της αποικίας με την παράνοια της τρόικας, σχεδιάζεται να θεσμοθετηθεί προκαταβολή φόρου στο 100%.
Με τέτοιες πρακτικές, το μόνο που θα καταφέρουν οι «εισπράκτορες» θα είναι ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό και μια ερημοποιημένη αγορά.
Μ.Η.Τ. 232120