Οι Γερμανοί θέλουν να καταβάλουμε μέχρι σεντ το ποσό που έχει εγγραφεί στα κιτάπια τους ως ελληνική οφειλή. Εύκολο είναι αυτό και μπορεί η διαδικασία να έρθει εις πέρας εντός ολίγων ωρών.
Επίσης, οι Γερμανοί και όσοι παίρνουν «γραμμή» από εκείνους θα χαίρονταν πολύ αν η πατρίδα μας διέκοπτε δεσμούς με την «ένωση» των κρατών της γηραιάς ηπείρου, που ελέγχει σχεδόν ολοκληρωτικά το Βερολίνο. Κι αυτό είναι παιχνιδάκι. Μπορεί η χώρα μας να το κάνει με την ελάχιστη δυνατή καταβολή κόπου και φαιάς ουσίας.
Αρκεί να προηγηθεί κάτι εξίσου απλό: να αποπληρώσει η Γερμανία τις αποδεδειγμένες οφειλές της προς την Ελλάδα για τις πολεμικές επανορθώσεις και το αναγκαστικό δάνειο. Το ποσό δεν είναι μη διαχειρίσιμο για την «ατμομηχανή» της Ευρώπης. Ανέρχεται, συνολικά, περίπου στο 1 τρισεκατομμύριο ευρώ.
Η Ελλάδα, η οποία ουδέποτε βάζει το μαχαίρι στον λαιμό οποιουδήποτε έθνους για ζητήματα ύλης και χρημάτων, μπορεί να τους κάνει και ευκολίες πληρωμής και να συντάξει (μαζί με Βρετανούς και Αμερικανούς εμπειρογνώμονες) ευνοϊκούς όρους στο σχετικό συμφωνητικό.
Το ίδιο δευτερόλεπτο, λοιπόν, που οι Γερμανοί θα μας ξεχρεώσουν, θα πληρώσουμε κι εμείς όσα ισχυρίζονται ότι τους οφείλουμε. Δίχως δεύτερη κουβέντα, δίχως αναστολές, αναβολές και αμφιβολίες.
Και στο ζήτημα της εμπιστοσύνης δεν έχουν άδικο. Δύσκολα μπορούν να εμπιστευτούν οποιοδήποτε έθνος έχει πολεμήσει και ακυρώσει τα μεγαλοϊδεατικά σχέδιά τους. Είναι αδύνατον να νιώθουν ήσυχοι μαζί μας γνωρίζοντας ότι έχουν κατακρεουργήσει μυριάδες αθώους Ελληνες στον βωμό της ακόρεστης επιθυμίας τους για επέκταση.
Κι εμείς, παρόλο που έχουμε την τάση να συγχωρούμε και να λησμονούμε, τελευταία δυσκολευόμαστε να εμπιστευτούμε τους Γερμανούς και τους ομοίους τους στην Ε.Ε. Η έλλειψη εμπιστοσύνης δεν είναι εξωπραγματική συνθήκη αλλά σύνηθες «σύμπτωμα» των ασθενειών που πλήττουν την παγκόσμια κοινότητα.
Ας μας ξεχρεώσουν, λοιπόν, να τους ξεπληρώσουμε κι εμείς τα δέοντα και να ζήσουμε από μακριά και (περίπου) αγαπημένοι. Αλλιώς, ας πάψουν επιτέλους να μας προσβάλλουν!
Μ.Η.Τ. 232120