Μετά το πέρας του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, οι ΗΠΑ, θέλοντας να ανασχέσουν την επέκταση της επιρροής της ΕΣΣΔ στην Ευρώπη, αποφάσισαν να ενισχύσουν την καθημαγμένη ήπειρο με κεφάλαια, που θα χρησιμοποιούνταν για την ανοικοδόμηση των ερειπίων και την ανακούφιση δεκάδων εκατομμυρίων εξαθλιωμένων πολιτών που έψαχναν για φαγητό και στέγη δίχως ελπίδα να βρουν κάτι από τα δύο.
Τα αμερικανικά κονδύλια δεν κατευθύνθηκαν όλα στους νόμιμους παραλήπτες, τους ανθρώπους που βρίσκονταν σε ανάγκη. Οι επιτήδειοι, ως συνήθως, δεν δίστασαν να καρπωθούν πόρους που ανήκαν στον λαό και έκαναν περιουσίες σε βάρος των αδυνάτων.
Ωστόσο, η Ελλάδα ωφελήθηκε πολύ από αυτό το σχέδιο και ένα ποσοστό από την ανάπτυξη που σημειώθηκε τις επόμενες δεκαετίες είναι αποτέλεσμα και του σχεδίου Μάρσαλ. Διαπιστώνουμε δηλαδή ότι ο ανταγωνισμός των δύο υπερδυνάμεων δεν συνεπάγεται πάντοτε δεινά για τον λαό μας. Ενίοτε δύναται να μας ευνοήσει.
Τώρα, ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι σκοπεύει να προτείνει στην ευρωομάδα των σοσιαλιστών ένα σχέδιο τύπου Μάρσαλ για την Ελλάδα. Η πρωτοβουλία του στηρίζεται, σύμφωνα με δημοσιεύματα, και από τον πρόεδρο της Ιταλίας Σέρτζιο Ματαρέλα και από αρκετούς σημαντικούς παράγοντες της πολιτικής σκηνής της γειτονικής χώρας.
Αυτή η ιδέα του κ. Ρέντσι δεν είναι ουτοπική. Είναι ό,τι πιο έξυπνο και πρακτικό μπορεί να κάνει η Ευρωπαϊκή Ενωση για την εξυπηρέτηση των δικών της συμφερόντων και την αποκατάσταση των σχέσεών της με τους Ελληνες αλλά και τους πολίτες εντός της επικράτειας της γηραιάς ηπείρου, που έχουν καταλήξει να σκέφτονται την Ε.Ε. σαν την «κακή μητριά» του παραμυθιού.
Οι Ελληνες έχουν υποστεί συνέπειες σφοδρής πολεμικής αναμέτρησης εν καιρώ ειρήνης λόγω των περιοριστικών πολιτικών της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας. Αυτό δεν περνάει απαρατήρητο από τους λαούς.
Η αδιαφορία της Ε.Ε. για τη μοίρα των εξαθλιωμένων Ελλήνων απονομιμοποιεί την ευρωπαϊκή ιδέα στον νου των απλών ανθρώπων.
Η επιβαλλόμενη αρωγή στην ταλαιπωρημένη Ελλάδα μπορεί να αποβεί σωτήρια για όλους!