Η κοινωνία μας μερικές φορές θυμίζει τον αφηρημένο μύωπα, ο οποίος χαλάει τον κόσμο, ψάχνει παντού για να βρει τα ματογυάλια του, ενώ την ίδια στιγμή τα φοράει. Οι Ελληνες άγχονται και αναμένουν για λύση εκτός Ελλάδας, ενώ δεν έχουν αναρωτηθεί τι είναι εκείνο που προκάλεσε το πρόβλημα. Αν ήταν να μας σώσει ξένος, όπως ο Πούτιν, ο Ομπάμα, η Μέρκελ και οποιοσδήποτε άλλος, αυτό θα σήμαινε ότι όλα έχουν καλώς εδώ, απλά χρειαζόμαστε κάποια βοήθεια που δεν είναι εφικτό να τη βρούμε εδώ.
Ολοι γνωρίζουμε ότι, ακόμα κι αν όλες οι χώρες του κόσμου ομονοούσαν να επιβληθεί «ελληνικός φόρος» για να ξεχρεώσουμε και να μη χρειαστεί να εργαστούμε ξανά, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θα βιώναμε κάποια κρίση αντίστοιχη της σημερινής. Πιθανότατα όχι στην υπάρχουσα, αφόρητη ένταση, αλλά σίγουρα δεν θα περνούσαμε καλά, διότι θα έπρεπε να συμβιώσουμε με τους πτωτικούς εαυτούς μας.
Η ελληνική πτώση οφείλεται μόνο σε έναν παράγοντα: την απομάκρυνση από το νόημα βίου, το οποίο προσφέρουν αφειδώς οι υπαρκτικές ρίζες μας: η Ελλάδα και η Ορθοδοξία. Ο Ελληνισμός δίδαξε την ελευθερία, το μέτρο, την αρμονία, το κατά φύση ζην, τη δικαιοσύνη, την προσπάθεια για την πόλη, τον διάλογο, την επιμονή στην ποιότητα, τον ορθό λόγο και όλες τις αξίες πάνω στις οποίες μπορεί να ακμάσει ο βίος των ανθρώπων υλικά και πνευματικά.
Η Ορθοδοξία δίδαξε την άνευ όρων αγάπη, την αυτοθυσία, την πίστη στον Κύριο και όλα όσα τρέφουν τις ψυχές μας και τις καθιστούν αθάνατες, ενώνοντάς τες με τον Θεό.
Η μπερδεμένη Ελλάδα της νεωτερικότητας, της πίστης σε από μηχανής θεούς που δηλώνουν άθεοι, της μετάθεσης των ευθυνών και των κόπων σε πλάτες άλλων απομακρύνθηκε από τις πηγές της ζωτικότητάς της. Το ρουσφέτι δεν είναι τίποτε άλλο παρά αδικία. Η υπερκατανάλωση είναι απώλεια του μέτρου. Η αδιαφορία για τον πλησίον είναι συμπεριφορά χωρίς αγάπη. Ο εγωισμός είναι προσβολή σε βάρος των πολλών. Η αστυφιλία δεν συμβαδίζει με το κατά φύση ζην. Ούτε η ξενομανία με τον πολιτισμό μας. Η εξάρτηση από το κράτος και τους αφέντες δεν αρμόζει σε ελεύθερους πολίτες. Η ζωή δίχως πίστη είναι ανούσια.
Ολα τα παραπάνω αποτέλεσαν αποφασιστικούς παράγοντες της εκδήλωσης της νόσου που μας ταλανίζει. Προσπαθήσαμε να οργανώσουμε την κοινωνία, να σχηματίσουμε δομές δίχως θεμέλια. Ηταν αναμενόμενη η κατάληξη. Είναι μονόδρομος αυτός που οδηγεί στη λύση. Να επιστρέψουμε σε όσα μας συνόδευσαν στη διαδρομή μας, δυνάμωσαν το έθνος μας και αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της ουσίας του.
Καλή Ανάσταση σε όλους!
Μ.Η.Τ. 232120