Η δημιουργία είναι δύσκολη υπόθεση. Απαιτεί καλές προθέσεις, γνώσεις, προσπάθεια, χρόνο και σύστημα. Από την άλλη, η καταστροφή είναι πανεύκολη.
Δεν απαιτεί να κάνεις κάτι ιδιαίτερο. Είτε αφήνεις τα πράγματα να ακολουθήσουν την οδό της φθοράς είτε επιταχύνεις το χάος, υιοθετώντας την πιο βλακώδη λύση. Αυτό κάνει ο κ. Πανούσης με τη λαθρομετανάστευση.
Το αποτέλεσμα των πράξεών του και των άστοχων επιλογών του δεν πρόκειται να το χρεωθεί ο ίδιος. Εκείνος θα κάνει αυτό που πράττουν όλοι οι πολιτικοί με τις δικές του επιδόσεις. Θα αναλάβει λεκτικά το πολιτικό κόστος, το οποίο στην πραγματικότητα δεν σημαίνει τίποτα, και θα συνεχίσει να ζει δίχως το αξίωμα του υπουργού, αλλά με τις ανέσεις που του εξασφάλισε η λαμπρή πανεπιστημιακή σταδιοδρομία του. Ανέφελος ο βίος των ισχυρών.
Οι πολίτες θα έχουν το πρόβλημα. Εκείνοι που εκ των πραγμάτων είναι υποχρεωμένοι να ζουν στο χάος της μνημονιακής, φτωχοποιημένης και ανασφαλούς χώρας, με τους αναρίθμητους λαθρομετανάστες που ξαμολάει ελεύθερους στους δρόμους των Αθηνών ο κ. Πανούσης για να ικανοποιήσει τις διεθνιστικές φαντασιώσεις του.
Ετσι «μεταφράζεται» η απόφασή του να αδειάζει την Αμυγδαλέζα από τους λαθρομετανάστες και να τους αφήνει στην τύχη τους, με χαρτιά, στο κέντρο των Αθηνών. Με ακόμη χειρότερο τρόπο θα ερμηνεύσουν τα εκατομμύρια των επίδοξων λαθρομεταναστών την κίνησή του – ως κάλεσμα να τα καταφέρουν μέχρι την Ελλάδα κι ύστερα να δοκιμάσουν την τύχη τους σε άλλες χώρες της γηραιάς ηπείρου.
Εκείνος δεν φαίνεται ότι έχει κάποιο σχέδιο κατά νου για την αντιμετώπιση του ζητήματος, το οποίο αναπόφευκτα θα δοκιμάσει για τα καλά τις αντοχές των δομών όπου στηρίζεται η εθνική ασφάλεια.
Το μόνο που βρήκε να πει ως ικανοποιητική δικαιολογία για τον τερματισμό της λειτουργίας του κέντρου κράτησης λαθρομεταναστών στην Αμυγδαλέζα ήταν οι άθλιες συνθήκες του.
Δηλαδή, ό,τι δεν λειτουργεί καλά το κλείνουμε, αντί να το βελτιώνουμε. Πόρρω απέχουν από τη σοβαρότητα τέτοιες λογικές.
Μ.Η.Τ. 232120