Πώς κατόρθωσαν οι Ελληνες από τρανοί κοσμοκράτορες να έχουν περάσει αιώνες ως σκλάβοι, σε διάφορες περιοχές του κόσμου, και σήμερα να εξαρτάται το ζην και το ευ ζην του λαού μας από μερικούς γκρίζους γραφειοκράτες με αμφισβητούμενους τίτλους σπουδών στην Αγροτική Οικονομία, όπως για παράδειγμα ο γερμανόφιλος κ. Ντάισελμπλουμ.
Είναι αληθινό κατόρθωμα να έχεις ιδρύσει τον παγκόσμιο πολιτισμό, στις σημαντικότερες τουλάχιστον εκφάνσεις του, και να φτάνεις σε σημείο να ζητάς παρατάσεις σε αποπληρωμές δανείων και «κουρέματα» χρέους.
Μία από τις κατάρες που βαραίνουν τον συλλογικό βίο μας από την αυγή της πολυχιλιετούς Ιστορίας της Ελλάδας είναι η προβολή του εκάστοτε «εγώ» έναντι του «εμείς» και η προδοτική αδιαφορία για το εθνωφελές έναντι του πρόσκαιρου και απατηλού προσωπικού, πολιτικού ή άλλου κέρδους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η απαράδεκτη, επαίσχυντη σιωπή των κομμάτων της αντιπολίτευσης στις αθλιότητες του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε. Οταν ο εν λόγω κύριος τόλμησε να ξεστομίσει ότι λυπάται τους Ελληνες (προφανώς επειδή «ξεστράτισαν» από την οδό που χάραξε ο ίδιος και οι συν αυτώ), δεν πρόσβαλε τον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε απηύθυνε βολή εναντίον του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
Υποτιμούσε το έθνος και τον λαό μας με αυτά τα λόγια και γενικότερα με το αυταρχικό στιλ που συνοδεύει τις απαράδεκτες αποφάσεις του. Ομως, παρά το αυταπόδεικτο της αθλιότητας Σόιμπλε, η αντιπολίτευση στην Ελλάδα δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και δεν ανταποκρίθηκε στην αποστολή της. Σίγησε, λες και αναμένει «κέρδη» από μια απόρριψη των ελληνικών θέσεων, όπως αυτές διατυπώνονται από την κυβέρνηση.
Ως συνήθως, οι κομματάνθρωποι στην Ελλάδα ταυτίζουν το έθνος με το κατάστημα συλλογής ψήφων, με το οποίο έχουν συνδέσει τα προσωπικά συμφέροντά τους. Ο νους τους δεν πάει μακρύτερα από την έδρα του κόμματος και η καρδιά τους δεν χωράει έννοιες όπως η μεγαλοψυχία και η εθνική υπερηφάνεια.
Αυτή η σιωπή της αντιπολίτευσης για την πρόκληση Σόιμπλε αποτελεί τεράστιο, ασυγχώρητο ατόπημα.
Μ.Η.Τ. 232120