Το ρεπορτάζ της εφημερίδας μας δεν αφορά μια μακρινή τριτοκοσμική χώρα αλλά την Ελλάδα. Στην «ισχυρή» χώρα της ευρωζώνης και του κοινού νομίσματος, που υποτίθεται ότι μας διασφαλίζει ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο.
Οπως αναφέρει η «δημοκρατία», αίσθηση προκαλούν τα στοιχεία του Ινστιτούτου Prolepsis για το 2014, που υλοποιεί το πρόγραμμα «Διατροφή», σιτίζοντας χιλιάδες μαθητές τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τους ψυχρούς αριθμούς, έξι στα δέκα παιδιά που συμμετέχουν στη δράση δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκή τροφή, ενώ το 25% των μαθητών (και των οικογενειών τους) πλήττεται από πείνα!
Οι κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν τη μνημονιακή λαίλαπα θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν την απελπισία, την οργή και το αδιέξοδο των πολιτών, ακόμα κι αν είχαν υπόψη τους μόνο τους προαναφερθέντες αριθμούς.
Ομως εκείνοι που νομοθετούσαν και όριζαν τη ρότα του εθνικού σκάφους δεν είχαν καμία επαφή με την καθημερινότητα των πολιτών και την εξοργιστική (για τους τροϊκανούς τεχνοκράτες και τους ελληνόφωνους υπαλλήλους τους) σχεδίαση του ανθρώπινου οργανισμού, που απαιτεί τροφή σε καθημερινή βάση και ικανοποιητικές ποσότητες.
Γι’ αυτό οι πιο προκλητικοί και θρασείς από αυτούς τολμούν να ομιλούν για «αχαριστία» των πολιτών και έκθεση της πατρίδας σε κίνδυνο. Καθώς φαίνεται, δεν καταλαβαίνουν ή απλά προσποιούνται ότι δεν καταλαβαίνουν ότι ο πεινασμένος, ο άστεγος, ο ευρισκόμενος στα πρόθυρα της απόλυτης εξαθλίωσης προτιμά τον κίνδυνο από τον βέβαιο θάνατο.
Φυσικά, η κατάσταση δεν έβαινε προς ένα καλύτερο σημείο ισορροπίας αλλά επιτάχυνε προς τον γκρεμό, αφού κάθε έτος αυξάνεται ο αριθμός των σχολείων που ζητούν να ενταχθούν στο πρόγραμμα. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι δανειστές και οι υπάλληλοί τους είχαν απόλυτη γνώση των συνεπειών των πράξεών τους.
Εφόσον ασχολούνται με αριθμούς και μπορούν ανά πάσα στιγμή να υπολογίσουν τι θα προκαλούσαν οι περικοπές και η εξαΰλωση του κοινωνικού κράτους στους Ελληνες, δεν μπορούν να επικαλεστούν ούτε μία πειστική δικαιολογία ως ελαφρυντικό των ασυγχώρητων κακουργημάτων τους.