Ενας από τους επιτελείς και εξ απορρήτων του Κώστα Σημίτη ήταν ο Τάσος Μαντέλης. Επί των ημερών του πρωθυπουργού των Ιμίων ο Μαντέλης έγινε γενικός γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου και πολιτεύτηκε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν μιας σάπιας εξουσίας που υπολόγιζε μόνο το χρήμα, τη διαπλοκή και όχι το εθνικό συμφέρον.
Ο Τάσος Μαντέλης, η αιχμή του εκσυγχρονιστικού δόρατος του γερμανοτραφούς Σημίτη, ομολόγησε ότι πήρε μίζα από τη γερμανική εταιρία Siemens. Του ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα και του απαγορεύτηκε η έξοδος από τη χώρα. Τώρα δικάζεται από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων και -όπως έγραψε η «δημοκρατία»– εξέφρασε «τη συναίνεσή του για την επιστροφή στο Ελληνικό Δημόσιο της μίζας την οποία κατηγορείται ότι έλαβε από τα “μαύρα ταμεία” της Siemens».
Αυτό, φυσικά, δεν το κάνει από φιλοπατρία και κοινωνική ευαισθησία. Απλά, ο κ. Μαντέλης «ζητεί ευνοϊκότερη ποινική μεταχείριση βάσει του πρόσφατου νόμου ο οποίος ψηφίστηκε για την επιστροφή των κλεμμένων. Σημειώνεται ότι από τις νέες ρυθμίσεις εξαιρούνται κρατικοί αξιωματούχοι, όπως πρώην υπουργοί. Σύμφωνα με δικαστικούς κύκλους, ωστόσο, ο πρώην υπουργός θα μπορούσε να κερδίσει επιπλέον ελαφρυντικό».
Με λίγα λόγια, ο Τάσος Μαντέλης προσπαθεί να αποδράσει από τη φυλακή, προτού μπει σε αυτήν, με το… παραθυράκι του νόμου για την επιστροφή των κλεμμένων! Ο ελληνικός λαός, που έχει γευτεί για τα καλά τη θανατηφόρα συνταγή της πολιτικής διαφθοράς και της λεηλασίας του δημόσιου χρήματος από τους εκλεγμένους εκπροσώπους του, καταλαβαίνει το αυταπόδεικτο.
Είτε με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών είτε με τις εξεταστικές που τους βγάζουν όλους -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- λάδι ή με τον νόμο για την επιστροφή των κλεμμένων, το πολιτικό σύστημα θεσμοθετεί το ακαταδίωκτό του!
Κι αυτό γίνεται λίγο πριν από τις κάλπες. Ενώ άπαντες θα παρακολουθούν στις οθόνες τους υποσχέσεις για δικαιοσύνη και διαφάνεια, οι Μαντέληδες θα εξαγοράζουν τις συνέπειες από τις ατιμίες τους με χρήμα.