Ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης είναι βουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Η ενασχόλησή του με την τηλεπώληση βιβλίων έχει αραιώσει λόγω των υποχρεώσεών του στο κόμμα και το Κοινοβούλιο. Υπό μία έννοια, αυτό θα ωφελήσει μια σημαντική περίοδο της Ιστορίας μας: την αρχαία. Ο κ. Γεωργιάδης έχει σχεδόν σταματήσει να τη διασύρει διαφημίζοντάς την! Είναι όντως υποτιμητικό για κάτι σπουδαίο, πολυτίμητο, να προσπαθεί κάποιος να το εξυψώσει, ουρλιάζοντας, με τελικό στόχο να το πουλήσει…
Ωστόσο, οι ζημιωμένοι είναι περισσότεροι από τους ευνοηθέντες αρχαίους. Ο κ. Γεωργιάδης έχει στρέψει την προσοχή του σχεδόν εξ ολοκλήρου στη Νέα Δημοκρατία, στην πολιτική, στην κυβέρνηση και τις κοινές υποθέσεις. Συνεπώς, διαχέει την ασχήμια του δημόσιου λόγου του παντού. Η προκλητικότητα και η ελαφρότητα με τις οποίες διατυπώνει τις σκέψεις του, η εξαλλοσύνη, οι φωνασκίες, τα φτηνά, άγαρμπα χωρατά, η μετατροπή των πολιτικών ζητημάτων σε προσωπικά, η αδιάκοπη παρουσία στα ΜΜΕ, όλα μαζί γιγαντώνουν την απέχθεια πολλών Ελλήνων για τον πολιτικό κόσμο. Οι θεσμοί δεν είναι απρόσωποι.
«Χρωματίζονται» και αποκτούν κύρος και σεβασμό μέσω των προσώπων που τους εκπροσωπούν.
Ο κ. Γεωργιάδης δεν μπορεί και δεν θέλει να εκπροσωπήσει με σοβαρότητα τον ίδιο τον εαυτό του – πολλώ δε μάλλον το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, που εκφράζει την παράταξη της Δεξιάς.
Ανθρωποι όπως ο προαναφερθείς, σε παλαιότερες δεκαετίες, όταν τα ποιοτικά στάνταρντ ήταν ακόμα σεβαστά, θα κρίνονταν ακατάλληλοι να αναλάβουν καθήκοντα απλών μελών του κόμματος. Φυσικά, ουδείς αξιωματούχος της Ν.Δ. θα διανοούνταν να αναθέσει σημαντικούς ρόλους σε έναν ανεξέλεγκτο λεκτικό τραμπούκο.
Το τελευταίο ατόπημα του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Ν.Δ. με τις διά τηλεοράσεως διατυπωθείσες απειλές περί χρεοκοπίας των τραπεζών σε περίπτωση κυβερνητικής μεταβολής είναι τόσο ανήκουστο όσο το σύνολο των πεπραγμένων αυτού του απίθανου τύπου.
Οποτε ο κ. Γεωργιάδης ομιλεί εξ ονόματος του κόμματος και της κυβέρνησης, διασύρει αμφότερα και υπονομεύει τους θεσμούς, που υποτίθεται ότι υπηρετεί.